Het afscheid van Saintes-Maries-de-la-Mer valt zwaar. Er heerst een bijzonder sfeertje in dit kustplaatsje. Maar na een ietwat toeristisch boottochtje is het echt tijd voor het laatste deel van mijn fietstrip. Op naar Arles, de stad van Vincent van Gogh.

Genieten van de natuur in de Camargue

Arles, de poort tot de Camargue

Terug op het ‘vasteland’ wordt het snel groener en zorgen de bomen weer voor wat schaduw. Nog voor de zoutpannen van Salin-de-Giraud buigt de weg af naar het noorden, waar Arles op een dik uur fietsen ligt. Het mooiste stuk voert langs de oostelijke oever van het uitgestrekte Étang de Vaccarès, met meren en duinen die tot aan de kust lopen. Als de rijstvelden uit zicht verdwijnen en de eerste wijngaarden opdoemen, komt ook de stad die Vincent van Gogh beroemd maakte in het zicht. De Pont de Trinquetaille, die de schilder tijdens een van zijn productiefste periodes in 1888 vastlegde, is het eindpunt in Arles.

De kathedraal Saint-Trophime van Arles

Oude ornamenten in Arles, Zuid-Frankrijk

Fietsen Frankrijk: de stad van Van Gogh

De Poort tot de Camargue, waar de Rhône zich splitst in twee grote takken en de delta, dankt zijn faam behalve aan Van Gogh vooral aan zijn Romeinse erfgoed. Het amfitheater, dat nog altijd in gebruik is, de begraafplaats Les Alyscamps en het antieke theater bepalen al bijna tweeduizend jaar het karakter van deze Zuid-Franse stad. Een spannend contrast met zijn achterland, waar de natuur al honderden jaren iedere dag een ander gezicht laat zien.
Ik laat de fiets de fiets en dwaal doelloos door de smalle straten. Uit openstaande ramen waaieren etensgeuren, gezellige terrassen lonken. Wat een heerlijke fietstocht was dit door een heel on-Frans landschap. En dan eindigen in wat dankzij Van Gogh een van de bekendste steden van Frankrijk is. Tijd voor een vin blanc. Santé!

Het oude Romeinse amfitheater in Arles, Frankrijk

Welverdiend, lunchen in Arles

Eindbestemming bereikt: Arles, de stad van Vincent van Gogh

Tip: lunch bij Le Mas St. Bertrand

Net buiten de fietsroute, maar het onweggetje waard: Le Mas St. Bertrand in Salin-de-Giraud, een traditionele Provençaalse boerderij. Onder de parasols is het er heerlijk uitblazen. De fantastische vissoep doet de rest. Er is ook een atelier/galerie met schilderijen en sculpturen.

Lunchstop, vissoep met rouille

Tip: Het rijke verleden van Aigues Mortes

Net buiten de Camargue ligt Aigues Mortes, letterlijk dode wateren, een vestingstadje dat nog puntgaaf is. In de 13e eeuw was het de vertrekhaven voor de kruistochten, maar inmiddels ligt de stad niet meer direct aan zee. Daar liggen nu zoutmoerassen, waar de firma Salins zout wint. Aigues Mortes was ook een belangrijke handelshaven: voor de goederen die naar de schepen gingen waren aan de zuidzijde maar liefst vijf poorten gemaakt. De middeleeuwse stadsmuren, met een lengte van 1634 meter, zijn tegen betaling toegankelijk voor een wandeling. De Tour de Constance uit 1242 biedt het beste uitzicht over de zoutmoerassen en de bergen.

Een van de oude toegangspoorten van Aiges-Morte

Nog wat souvenirs kopen in Aiges-Morte

Geurige zeepjes kopen en daarna op een terras iets drinken.

MEER BLOGS FIETSVAKANTIE FRANKRIJK

Mijn fietstocht door Frankrijk begon in Saint Gilles, een knus dorpje zoals er zo veel zijn in Zuid-Frankrijk. Via prachtige velden vol zonnebloemen en langs kuddes witte paarden fietste ik naar het kustplaatsje Saintes-Maries-de-la-Mer. In het tweede deel van deze fietsvakantie verkende ik per jeep het gebied rond deze stad. Ik ontmoette er de beroemde paarden, spotte flamingo’s en bewonderde de stoere zwarte stieren.

De witte paarden van de Camargue

Bewaren

Bewaren