Wow, hier is een zonnebril noodzakelijk en niet eens vanwege de zon die weliswaar meedogenloos straalt maar vanwege de kleuren van de Thanboddhay-tempel die aan een zijde net voorzien is van een vers kleurtje. Disney zou er jaloers op worden.
Zoveel kleur is iets teveel van het goede, wat mij betreft, maar gelukkig zijn andere zijden niet recent geschilderd en daar zijn prachtige, verweerde pastels te zien. Her en der een beetje gebladderd. Fantastisch. Dat geldt ook voor de monnikenverblijven tegenover de ingang van de tempel. Ook hier weer een kakofonie van zachte snoepkleurtjes en veel tierelantijnen maar op een of andere manier is het mooi.
Half miljoen mini-boeddha’s
Hoe groot de verrassing als ik naar binnen ga. De kleuren relatief ingetogen zodat alle aandacht uitgaat naar de vele bogen die een indrukwekkend doolhof vormen en alle doorkijkjes die daardoor ontstaan met overal meer dan levensgrote goudkleurige Boeddha’s. En als toegift een slordige half miljoen mini-Boeddha’s van een centimeter of tien hoog die de muren vullen tot aan het plafond. Ik heb moeite me van het schouwspel los te trekken en niet alleen omdat ik op zie tegen de hete tegels die zo de blote voeten weer martelen tot de blaren er bijna op staan. Vergeet Bagan, deze tempel en de andere bezienswaardigheden rond Monywa zijn voor mij het hoogtepunt van de rondreis Myanmar.