Met bijna 215.000 inwoners is Almere een stad van formaat. Maar bij de ontwikkeling ervan, werd bepaald dat het vooral ook een groene stad moest worden. En dat is het. Mede dankzij natuurgebied Oostvaardersplassen. Een stuk groen dat overigens niet gepland was.
Het Natuurbelevingcentrum bij de Oostvaardersplassen, Almere
Almere is naast erg groen ook een zeer fietsvriendelijke stad. Vanuit het centrum, waar ik mijn e-bike ophaal, tot aan Natuurbelevingcentrum de Oostvaarders fiets ik bijna geheel over fietspaden. De verkeerslichten voor fietsers staan standaard op groen, dus je hoeft zelden te wachten, op een enkele keer na als er toch net een licht voor auto’s op groen springt.
Veel fietspaden in Almere liggen in het groen
Geen industrie maar natuur
Het opvallende Natuurbelevingcentrum de Oostvaarders nodigt uit tot een kop koffie maar er is ook een tentoonstelling over onder meer de geschiedenis (zelfs de Romeinen verbleven hier) en de huidige stand van zaken van de Oostvaardersplassen. Die plassen en de bewoners van het gebied kun je gelijk van dichtbij bewonderen dankzij de verrekijkers die er liggen. Ik ontmoet er boswachter Jody die me de geheimen van de Oostvaardersplassen gaat laten zien. Het is overigens een natuurgebied dat bij toeval ontstond. Eigenlijk was hier een industrieterrein gepland. Maar toen daar geen behoefte aan bleek, werd het moerassige gebied met een beetje hulp van mensenhanden natuur. Die tientallen jaren ongestoord haar gang kon gaan.
Natuurgebied Oostvaardersplassen zou eigenlijk industriegebied worden
Excursie Oostvaardersplassen
Het grootste deel van het natuurreservaat is niet vrij toegankelijk voor bezoekers. Dieren kunnen er in alle rust foerageren, broeden, vechten, liefhebben en jagen. Maar als je een van de excursies boekt, kun je met een boswachter mee en dan ga je wel echt naar het hart van de Oostvaardersplassen. Ik stap in de auto bij boswachter Jody, in de hoop toch zeker edelherten, vossen en zeearenden te zien. Maar dat is maar een heel klein deel van alle dieren die er leven, merk ik al snel. We hebben geluk, we zien inderdaad edelherten. De stoere mannen met imposante geweien leven in een aparte groep, afgescheiden van de roedels hindes. Die we even later ook zien staan. Een kudde heckrunderen besluit vlak voor de auto langs te lopen, de wollige kalfjes goed beschermend. Een dan is ie daar, een zeearend. Op afstand oogt het als een bescheiden dier maar dankzij de superverrekijker van Jody lijkt het alsof een reuzenvogel vlakbij vliegt. In het educatiecentrum had ik al een afbeelding gezien waaruit blijkt dat zijn vleugelspanwijdte twee tot tweeënhalve meter kan zijn.
Dat stipje in de lucht, dat is dus een zeearend
De edelherten blijven op veilige afstand
Zo schattig, die wollige kalfjes
Konikpaardenpoep en kruiden
Slalommend om hopen poep van konikpaarden gaan we verder. Jody vertelt dat de paarden altijd op de weg poepen en een zo hoog mogelijke hoop maken, want dat is een teken van macht. Opperen heet dat. ’s Winters, bij strenge vorst, wil zo’n berg wel eens zo hard worden dat boswachters het stinkende zaakje van de weg moeten scheppen omdat ze er nauwelijks overheen kunnen rijden.
We stappen uit bij een veld vol heerlijk geurende kruiden en rijden verder naar een van de uitkijktorens van het gebied waar we in de verte alweer een zeearend spotten. Helaas zien we de roodborsttapuit en baardmannetjes niet. Om vogels te spotten heb je vooral geduld en tijd nodig. Dat eerste heb ik van nature niet, het tweede niet vanwege een lekker vol programma voor vandaag. Maar lepelaars spot ik nog wel, gewoon bij het Natuurbelevingcentrum de Oostvaarders.
Boswachter Jody plukt wat watermunt
Lunchen bij De Oostvaarders
Lepelaars, de eerste keer dat ik ze in Nederland zag, dacht ik echt een soort fata morgana te zien. Gewoon nooit geweten dat die dieren Nederland ook als hun thuis beschouwen. En nog steeds krijg ik een ik-ben-in-het buitenland-gevoel als ik ze zie. Maar daar staan ze dus gewoon, in het water waar ik op uitkijk terwijl ik geniet van mijn lunch in het restaurant. Ik kies van de kaart de flamkuchen met limoen humus, gepofte tomaten en gegrilde groente. Volledig vegan. En lekker! De bodem is knisperend en knapperig, de limoenhumus aangenaam fris. Het is druk ook in het restaurant, alle tafels zijn bezet op een maandagmiddag rond lunchtijd.
Lunchen met uitzicht
Vegan en verrukkelijk, lunchen met flamkuchen
Op de doppio bike de dijk op
Bij het Natuurbelevingcentrum huur ik een doppio bike, die oogt als een retro-scooter. De naam is gekozen omdat er twee mensen kunnen zitten op het grote, zachte zadel. Maar of dat comfi is voor langere afstanden? Het blijkt een fiets met power en dat is aangenaam. Rijdend op de zeebodem, zo’n 4 meter beneden NAP, volg ik het fietspad richting Lelystad. Het rondje Oostvaardersplassen is ongeveer 35 kilometer lang. Ik rijd eerst het binnenland in, door boomrijke gebieden. De meeste paden zijn aangenaam breed, sommige zo smal dat probleemloos passeren van tegemoetkomende fietsers een uitdaging is. Her en der zijn uitkijkpunten en vogelkijkhutten die lopend te bereiken zijn. Die moet je echt bezoeken als je meer van de flora en fauna wilt zien.
De meeste fietspaden rond de Oostvaardersplassen zijn ruim genoeg
Donkere wolken boven de Oostvaardersplassen in Flevoland
Gevecht met de wind
De weg kronkelt verder tot je bijna Lelystad in fietst. En dan komt de Oostvaardersdijk, de dijk die het Markermeer scheidt van het moerassige deel van de Oostvaardersplassen. Wat ben ik hier blij met de elektrische fiets. Ondanks de tegenwind haal ik in stand 5 nog zonder transpiratie 23 km per uur. En de wind is fors, witte schuimkoppen staan op het water in het Markermeer. Die gierende wind dooft alle andere geluiden, maar de wind ontneemt me ook het besef van tijd, van snelheid en van waar ik precies ben. De dijk lijkt eindeloos lang en op een of andere manier is dat wel rustgevend. Tot ik op het display van mijn fiets kijk en zie hoeveel batterij ik al verbruikt heb op dat stukje dijk. In een klap ben ik terug in het hier en nu. Want met de zware doppio-bike tegen de wind in fietsen zonder ondersteuning is geen aantrekkelijk vooruitzicht.
De weidsheid van Nederland vanaf de Oostvaardersdijk, Almere
Fietsen rond de Oostvaardersplassen met een doppio bike
Lepelaars en meer
Gelukkig buigt snel daarna het fietspad landinwaarts. Weg is de wind. Mijn huid verwelkomt de lauwe zon. Niet te heet, het is al eind augustus, maar aangenaam. Met de wind in de rug fiets ik relaxt terug naar het bezoekerscentrum. Met nog één stop bij het uitkijkpunt Jan v.d. Boschheuvel. Ver weg zie ik het lichtbruin van een roedel hindes, dichterbij zwemmen en vliegen vogels, en jawel, alweer staan daar de lepelaars. Wat een fijn uitzicht. En wat een rust.
Nog even van het uitzicht genieten bij uitkijkpunt Jan v.d. Boschheuvel
De laatste kilometers van het rondje Oostvaardersplassen
Glamping in de polder
Vlak achter de dijk liggen nog meer plassen, en in een ervan ligt op het Schateiland camping Waterhout. Locatie, locatie! Ik parkeer mijn fiets naast de geboekte glampingtent. Stoer steigerhout vormt het geraamte met drie slaapkamertjes, een badkamer en een keuken. Daaroverheen tentdoek om toch ook het kamperen-middenin-de-natuur safarigevoel te hebben. De zon zakt al en beschijnt de loungestoelen op de overdekte veranda. Ik zet een kopje thee, schop mijn schoenen uit en geniet van het uitzicht over de Noorderplassen. Dit is dus glamping in de polder. Voelt goed.
Zonnetje, uitzicht, luxe glampingtent: staycation in Almere
Ontbijten with a view
De volgende ochtend blijkt het voordeel (of nadeel, dat ligt aan het seizoen) van kamperen: binnen is het net zo warm/koud als buiten de tent. Dus er is geen enkele reden om niet buiten te ontbijten. Ik verwachtte dat kampeerders allemaal vroeg in actie zouden komen maar zelfs rond een uur of negen is het nog doodstil in de andere tenten. Bij het inchecken had ik nog wat leuk-om-te-doen tips gekregen. Camping Waterhout is omgeven door natuur. Lopend, fietsend of met kano of SUP-plank (laatste twee zijn te huur op de camping) geniet je van het groen. Zodra je een van de felrode bruggen over bent, lijkt de bewoonde wereld verder weg dat ooit. Ik blijf hier nog even, bevalt goed, een staycation in Almere.
Ontbijten op de veranda van mijn safaritent op Camping Waterhout
Eenmaal over de brug lijkt de bewoonde wereld verder weg dat ooit
3 x restaurant hotspots in Almere
* Lunchen bij Boathouse
Op minder dan tien minuten fietsen van de camping ligt restaurant Boathouse (Noorderplassenweg 150), aan de overkant van de Noorderplassen. Je zou er vanaf de camping zo naartoe kunnen kanoën of suppen. Bij mooi weer kies je een tafeltje op het terras. Maar ook bij kou en regen is dit een mooie lunchlocatie. Binnen is het warm en knus, met gedempte verlichting en tafeltjes op verschillende hoogtes zodat je vanaf bijna iedere plek de plassen ziet liggen. Er staat niet veel vegan op de kaart maar zonder eitje was het broodje met avocado ook erg lekker.
Restaurant Boathouse aan de Noorderplassen in Almere
Goed lunchadres, restaurant Boathouse
* Huiskamercafé en kokoscappuccino
Terug in het centrum nog even koffie drinken voor je naar huis gaat? Stap binnen bij Bakery Café (Stadhuisplein 29). Het relaxte huiskamersfeertje nodigt uit tot wat langer blijven zitten. Dus bestel bij bijvoorbeeld de kokos cappuccino een huisgemaakt taartje.
Het huiskamergevoel bij Bakery Café in het centrum van Almere
Zeker proberen, deze kokos cappuccino bij Bakery Cafe
* Eten aan het strand
Zin in strand? Fiets dan (bijvoorbeeld via de Oostvaardersdijk) naar de wijk Almere Poort. Daar zit aan het strand Poortdok (IJmeerdijk 1a). Een echt strandpaviljoen met een relaxt sfeertje. De vegan curry is verrukkelijk. En ook al stond er geen vegan dessert op de kaart, er werd toch een heerlijke afsluiter gemaakt met sorbetijs en vers fruit.
Restaurant Poortdok, voor het strandgevoel in Almere.
Vegan currygerecht bij strandpaviljoen Poortdok
Op verzoek: vegan dessert met bosbessensorbet
De Floriade in Almere
Wat een toeval, camping Waterhout, waar ik overnachtte, zat vroeger op het terrein waar nu hard gewerkt wordt aan Floriade 2022.
Het thema van de Floriade is Growing Green Cities. Er worden dus ideeën gepresenteerd om steden in de toekomst leefbaar te houden en duurzamer te maken. Bezoekers moeten een idee krijgen van hoe steden er over 30 jaar eigenlijk uit zouden moeten zien. Duurzamer dus, met bijvoorbeeld allemaal een eigen moestuin. Na de Floriade kan dat allemaal in de praktijk gebracht worden, want dan verrijzen er 660 woningen op het terrein. En al die huizen krijgen in elk geval een groen kader want dat wordt nu al aangelegd.
Ook staan er al de eerste stenen van het Save Plastics Brick House, een tiny house gemaakt van afvalplastic van Almeerse huishoudens. En The Growing Pavilion is volop in de groei. Gemaakt van biobased materialen met bijvoorbeeld muren van mycelium (oesterzwammen) die de muur de kenmerkende kleur van deze paddestoelen geeft.
Save Plastics Brick House gemaakt van Almeers plastic afval. Foto: Floriade
The Growing Pavilion op de Floriade in Almere. Foto: Floriade
Je kunt alvast een kijkje nemen op het terrein. Vanuit het centrum van de stad vertrekken boten voor pre-tours naar het Floriadeterrein in aanbouw. Check de website voor data.
De echte Floriade wordt gehouden van 14 april t/m 9 oktober 2022 in Almere.
Artist’s impression van het Floriade-terrein in Almere. Beeld: Floriade
MEER ALMERE
In was al eerder in Almere, toen bezocht ik verschillende duurzame en hippe hotspots in de stad.
Theatergezelschap Via à Vis
Op zoek naar meer algemene informatie, leuke adressen en interessante dingen om te doen in Almere? Dat vind je allemaal op de website van Visit Almere.
