Hi guys, my name is Bruce en ik ga jullie laten zien wat je tijdens je vakantie in Brighton kan doen. Ik woon nu een jaar of zeven in deze zuid-Engelse kustplaats bij een leuk gezin en het bevalt me prima.
Boulevard van Brighton, Engeland
‘Hé, wat een kleine Dalmatiër’, roepen kinderen vaak als ze mij zien. Nou vraag ik je?! Ik heb dan wel zwarte vlekken in mijn witte vachtje, maar ik ben toch echt een Jack Russell. En nog wel heel aparte want ik heb wat ze noemen Queen Anne pootjes, mijn voorpootjes hebben de gebogen vorm van de Queen Anne stoelen. Ook daar krijg ik veel opmerkingen over, maar daar trek ik me dus niets van aan. Ik vind het zelf eigenlijk wel chic, zo’n koninklijk tintje. En ach, hier in Brighton kennen ze me inmiddels wel. Ik ben namelijk een allemansvriend. Waar ik ook kom, ik trek de aandacht. Iedereen wil me aaien en ik vind het heerlijk! Een wandeling van enkele mijlen over de boulevard kost úúúren omdat ik iedereen even aandacht moet geven. Wat ik echt helemaal te lekker vind, is als mensen me onder m’n okseltjes kriebelen. Dan ga ik ongegeneerd op mijn rug liggen met alle pootjes in de lucht. Oogjes dicht en genieten maar. Feestje!
Bruce showt zijn Queen Anne pootjes
Vrienden maken op de boulevard.
Stedentrip Brighton: Dwalen over de Pier
’s Winters heb ik behalve de boulevard ook het hele strand tot mijn beschikking. Zomers zijn maar enkele delen toegankelijk voor honden. Absurd, vind ik, maar Jo, mijn baas, houd me altijd goed in de gaten want anders krijgt ze een enorme boete. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het stiekem ook wel prettig vind want ik ben een beetje bang voor golven. Die kunnen echt griezelig hoog zijn en sleuren je zo mee de diepte in. Echt wel. Jo heeft me een paar keer zomaar pardoes in zee gegooid, kon ik wennen aan het water, zei ze. Dat heeft dus niet gewerkt. Waar ik wel heel graag eens op zou rennen, is de beroemde pier van Brighton. Aan het eind is een soort pretpark. Lijkt me fantastisch om daar tussen kinderbeentjes door te zigzaggen. Hebben ze natuurlijk geen aandacht meer voor de draaimolen enzo. Maar helaas, Jo denkt dat de pier verboden is voor honden. Ik ben er niet zo zeker van. Dat ga ik binnenkort eens even uitzoeken.
De pier in Brighton, Engeland
Mijn baas en ik, met op de achtergrond de Pier.
De hippe wijk North Lane
Mijn leven lijkt misschien een groot feest in het bruisende Brighton, maar het begon best lastig. Ik ben geboren in Wales en was de kleinste van het nest. Niemand wilde mij hebben! Bizar natuurlijk, dus ik heb mijn toenmalige baas gezegd een foto van mij te maken en die naar het mobieltje van Jo Brooks te sturen (ik had haar naam weleens gehoord, via via). Toen ze mijn prachtige snoetje zag, was ze verkocht, evenals haar man en hun zoontje Luca. Korte tijd later verhuisde ik naar Brighton en kreeg de naam Bruce, naar de beroemde showman Bruce Forsyth. Dat is nu plusminus zeven jaar geleden. Jo zegt altijd over mij dat ik soft as a brush ben omdat ik met iedereen goed kan opschieten (als je de postbode niet meerekent ten minste, daar heb ik een broertje dood aan. En nu ik toch bezig ben. Ik heb het ook niet zo op zeemeeuwen). Ik ga meestal met Jo mee naar kantoor in de bohemian wijk The North Laine waar ik als het even kan bij een medewerker of bezoeker op schoot kruip. Het gebeurt regelmatig dat er op haar deur geklopt wordt omdat iemand een stuk met me wil wandelen. Iedere wandeling is een avontuur. Zeker The North Laine is fantastisch. Er heerst een hippiesfeertje, volgens mijn mensenvrienden barst het er van de hippe boetiekjes en trendy restaurants en zomers veranderen hele straten in superterrassen. Heerlijk om hier maf uitgedoste mensen te kijken, dat doe ik namelijk graag. Eigenlijk vind ik bijna alles leuk en spannend. Mijn baas zegt dat ik me als een puppy gedraag, en dat vind ik een compliment. Ik heb zo’n hekel aan honden die blasé en vroeg oud zijn.
De hippe wijk North Laine
Vakantie Brighton: Slenteren over de boulevard
Met andere honden ben ik bijna altijd direct dikke vrienden. Het is een gesnuffel van jewelste als ik buiten ben. Alleen met mijn zusje kan ik het niet goed vinden. En met de husky van een of andere tv-beroemdheid heb ik altijd ruzie. Als hij te dichtbij komt, bijt ik hem in zijn nieuwsgierige neus. Toevallig kwam ik hem vandaag nog tegen op het terras vlakbij de strandhuisjes van Hove. Voor wie deze regio niet kent, Brighton grenst aan Hove en je kunt over de boulevard helemaal van de jachthaven in Brighton naar de fleurig geverfde strandhuisjes in Hove rennen. Bij de Hove Lagoon zit V Bites, een nieuw cafeetje van Heather Mills, jeweetwel de ex van Paul McCartney. Celebrities interesseren mij niet zo maar het minizwembadje daar vol spelende kinderen fascineert me dan wel weer mateloos. Ik zou er zo graag tussen springen. Lekker poedelen zonder golven.
Vrienden maken op de boulevard.
Cafe V-bites in Hove, goed restaurant voor een vegetarische lunch
Als een stofzuigertje door de stad
In de stad zelf gaan we vaak even naar Donatella, een Italiaans restaurant waar ze volgens Jo goede cappuccino hebben, en lekkere maaltijden. Ik beperk me hier meestal tot een beetje water uit een bak die ze speciaal voor mij neerzetten. Alhoewel, als ze per ongeluk iets op de grond laten vallen, dan ben ik er als de kippen bij. Wat voedsel betreft, lijk ik op een stofzuiger, zegt Jo altijd. Zou dat een compliment zijn? Ik check ook altijd uitgebreid de menuborden bij restaurants in de hoop dat mijn baasjes daar dan aanschuiven en mij ook iets gunnen. Slim hè?!
Onthoud dit bord: goed lunchadres, volgens Bruce.
Boulevard van Hove naar Brighton, Engeland
Waar ik altijd graag kom, is bij Paw Paw UK, een dogboutique in een heel smal steegje in The Lanes. Ik ben voor de foto even in wat pakjes gehesen, leuk voor de Brighton Pride grapte mijn baasje (volgens mij gelooft ze stiekem dat ik homo ben), maar ik ga liever voor au naturel. Die pakjes heb ik dus laten terughangen, maar ik heb wel een fancy riem uitgezocht, vol blingbling. Helemaal perfect voor de bruiloft van de broer van Jo volgende maand. Reken maar dat ik geregeld op de foto zal moeten.
Oké, mijn kleine pootjes beginnen moe te worden van deze lange wandeling dus dit was mijn rondleiding door Brighton. Mochten jullie ooit in de stad zijn, geef me een seintje. Misschien kunnen we elkaar ontmoeten op de boulevard en samen iets eten. Zou superleuk zijn.
See you! Love, Bruce
Bruce in vol ornaat.
