Grand Staircase-Escalante via Scenic Byway 12
Rijdend door Utah blijf je je vergapen aan de natuurpracht van de vele parken. Voor ik deze rondreis maakte, had ik nog nooit van Grand Staircase-Escalante gehoord. Bizar, vind ik nu.
Het waanzinnige landschap waar Scenic Byway 12 doorheen meandert in Utah, Amerika
Scenic Byway 12 is een van de iconische wegen door het overweldigende landschap van Utah. De weg meandert 124 mijl lang door waanzinnig mooie natuur. Iedere bocht die je neemt, en dat zijn er veel en vaak messcherpe ook, levert weer een verrassing op. Het landschap verandert net zo vaak als Maxima van outfit. Velen zullen er ooit gereden hebben op weg naar Bryce Canyon. Al toerend krijg je alvast een beetje een idee van wat je in het park kunt aantreffen. Maar ik rijd de afslag naar Bryce Canyon National Park voorbij. Mijn doel voor vandaag is het plaatje Escalante waar ik drie nachten in Escalante’s Grand Staircase B&B geboekt heb. Een goede plek alhoewel eigenaar Tom iemand met een gebruiksaanwijzing is (lees: veel regeltjes en erg zeker van zijn gelijk). Kun je dat aan, dan heeft hij wel goede tips.
Het waanzinnige landschap waar Scenic Byway 12 doorheen meandert in Utah, Amerika
Het waanzinnige landschap waar Scenic Byway 12 doorheen meandert in Utah, Amerika
Het waanzinnige landschap waar Scenic Byway 12 doorheen meandert in Utah, Amerika
Escalante’s Grant Staircase B&B in Escalante, Utah, Amerika
Vroeg op voor de waterval
De waterval Lower Calf Creek Falls is volgens hem een must see bezienswaardigheid en ook voor niet doorgewinterde wandelaars goed te doen. Hij raadt aan vroeg te gaan, zodat het nog relatief koel is en je de meeste wandelaars voor bent. We staan rond negen uur op de parkeerplaats bij de kampeersite en zijn de eerste. De trail loopt langs een rivier in een kloof dus de omgeving is groen. Een verrassing na de route er naartoe. Gele en paarse bloemen fleuren de omgeving op, vogels en krekels zorgen voor een prachtige wake up call. Een enkel vogeltje neemt een ochtendbad in de rivier. Al tsjilpend schudt hij zijn veren droog. En inderdaad, geen andere wandelaar te zien. Wat een rust. We klauteren over rotsen, ploegen zo nu en dan door tientallen meters rul zand, klimmen enkele meters en dalen ook weer af. We bewonderen op afstand enkele rotstekeningen, genieten van het uitzicht en komen anderhalf uur later aan bij de waterval.
Op weg naar de Lower Calf Creek waterval in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Op weg naar de Lower Calf Creek waterval in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
De flora op weg naar de Lower Calf Creek waterval in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Op weg naar de Lower Calf Creek waterval in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Op weg naar de Lower Calf Creek waterval in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Op weg naar de Lower Calf Creek waterval in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Op weg naar de Lower Calf Creek waterval in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Helemaal zen
Dat geluid!!! Onder de waterval is een poel van groenblauw, helder water. IJs- en ijskoud, blijkt bij inspectie. We lopen rond, genieten zittend op een boomstam van het uitzicht en het klaterende water. De wind steelt druppels van de waterval en verspreidt die over vele meters als een verkoelende douche. Dan, na ongeveer een halfuur, komt de eerste wandelaar aan, en nog twee. Tijd om te gaan. Op de terugweg komen we zeker vijftig mensen tegen. Het loont dus om wat vroeger te gaan. Al was het alleen maar vanwege de hitte want ook vandaag is het weer boven de 30 graden in Grand Staircase-Escalante.
De Lower Calf Creek Fall in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
De Lower Calf Creek Fall in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
De Lower Calf Creek Fall in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
De Lower Calf Creek Fall in Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Vlijmscherpe haarspeldbochten
We rijden door richting Boulder over een weg met vlijmscherpe haarspeldbochten langs eindeloos diepe afgronden. Zigzaggend door de bergen verandert het landschap continu. We passeren afgeronde witte bergen die uit reuzestukken klei lijken opgebouwd en scherpe rode rotsen als een kerkorgel en hoodoos zoals je ze ook in Bryce Canyon hebt. Hier glijdt 275 miljoen jaar aan historie aan ons voorbij. Komend uit poppenlandje Nederland heb je hier constant het idee in het land van de reuzen rond te rijden. In Boulder liggen op de splitsing twee restaurants. We kiezen voor Hell’s Backbone Grill. Een ietwat afschrikwekkende naam voor een lieflijk restaurant waar gewerkt wordt met voornamelijk biologische ingrediënten van de eigen boerderij. De salade is smaakvol en licht. Een verademing na de te riante Amerikaanse porties die meestal op tafel komen.
Restaurant en boerderijwinkel Hell’s Backbone Grill in Boulder
Restaurant en boerderijwinkel Hell’s Backbone Grill in Boulder
Sunset in de Devil’s Garden
“Neem de afrit naar Hole in the rock en rijd dan nog 12 mijl door over de onverharde weg”, adviseerde Tom. “Dan kom je bij the Devil’s Garden, dé plek voor een mooie zonsondergang. Er staan picknicktafels dus neem iets te eten mee.”
Met een take-away pizza van winkel/restaurant Escalante Outfitters schuin tegenover de B&B rijden we naar Devil’s Garden. Het landschap belooft eerlijk gezegd niet al teveel. Vlak, een enkel bosje, saai eigenlijk. Na 12 mijl komt er inderdaad een afslag, dan is het nog ¼ mijl naar de tuin van de duivel. Opeens duiken er overal hoodoos op in het landschap. Waanzinnig. Er is een brug van steen, een hoodoo die lijkt op een tuinkabouter, er zijn overhangende rotsen en rotsen waarop je kunt klimmen voor een fabelachtig uitzicht. Wat is de natuur toch bizar.
Hoodoos in Devil’s Garden, Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Hoodoos in Devil’s Garden, Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Devil’s Garden, Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Een natural arch in Devil’s Garden, Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Een natural arch in Devil’s Garden, Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Hoodoos in Devil’s Garden, Grand Staircase-Escalante, Utah, Amerika
Vurige zonsondergang
De tuin van de duivel blijkt een hemelse plek, de stairway to heaven. Het is lekker rustig dus we kunnen ongestoord struinen tussen de steenformaties door. Aan de picknicktafels genieten we van de verrassend goede pizza. Zodra de zon achter de bergen verdwijnt, besluiten we terug te rijden. We hebben geen 4WD dus het rijden over de onverharde weg is een uitdaging, niet iets om in het donker te doen. Maar onderweg krijgt de lucht wel steeds mooiere kleuren, roze, rood, geel, oranje. Het moet prachtig geweest zijn om dit in combinatie met de Devil’s Garden te zien maar ook onderweg is het genieten. Een top afsluiting van het bezoek aan Grand Staircase-Escalante National Monument.
Pizza eten in de tuin van de Duivel.
Zonsondergang op de weg naar Devil’s Garden in Grand Staircase-Escalante
Zonsondergang op de weg naar Devil’s Garden in Grand Staircase-Escalante
Tijdens deze autorondreis langs natuurparken in West Amerika bezocht ik ook Valley of Fire, een van mijn favoriete State Parks in Nevada. En ik baande me een weg door een van de mooiste natuurwonderen die ik ooit zag: de Antelope Canyons in Arizona.
State Park Valley of Fire
Lower Antelope Canyon
Plannen om ook naar Grand Staircase-Escalante te gaan? Een auto is echt onmisbaar. Ik huurde er een via Alamo. Heel fijn was dat ik hem kon ophalen in Las Vegas en wegbrengen in San Francisco zonder extra te betalen voor het terugbrengen op een andere locatie. En als je dan toch al aan het plannen bent, boek hier alvast je hotel. Zeker in het hoogseizoen bijna een must want de hotels zitten schrikbarend snel vol.
Geen zin in veel uitzoekwerk voor je vakantie in het zuidwesten van Amerika? Laat dan een rondreis op maat samenstellen. Vraag hier je gratis offerte aan.
Dit verhaal delen? Leuk. Kies hieronder je favoriete social media:
Oh wow, dit soort natuur! Ik houd er ook echt van! Gave foto ook, met die weg onder die rode rotsen door. Normaal ben ik trouwens niet zo heel erg van de watervallen, maar deze ziet er door die gekleurde achtergrond wel heel erg mooi uit. Prachtig gebied, dat ik hopelijk ook ooit mag ontdekken.
Grappig, ik vind watervallen vaak tegenvallen maar deze was wel heel mooi. Ook omdat er helemaal niemand was en de rotsen erachter inderdaad prachtig zijn.