Wel de lusten, niet de lasten

Van alle stedentrips die je in Nederland kunt maken voelt Maastricht het meest buitenlands. België en Duitsland liggen om de hoek, het aantal expats dat er woont is enorm en van alle studenten is elke tweede buitenlands. In het weekend is het populaire Maastricht daarom ook druk. Gastblogger Joost gooide het eens over een andere boeg en bezocht de stad doordeweeks. Een midweekend Maastricht dus. Wel de lusten, niet de lasten.

Tekst & Beeld: Joost Brantjes

Stedentrip Maastricht: de hoge fiets-wandelbrug geeft je een fijne view over Maastricht

Het station van Maastricht is een kopstation. Alsof je niet verder kunt, want inderdaad zijn het maar enkele kilometers naar de grens met België. Ik blijf in de Limburgse hoofdstad en zoek mijn kamer op in het Townhouse Hotel, op nog geen vijf minuten lopen van het station. In de lobby, die is ingericht met vintage meubilair uit de vijftiger en zestiger jaren, stelt de vriendelijke receptioniste zich keurig voor en vraagt of ik zin heb in een kopje soep, een grote Creuset-pan staat naast haar op een warmhoudplaatje. De kamer op de vierde verdieping is ruim. Het blauw-witte-Hästens bed staat op een donkere parketvloer, er zijn volop boeken om uit te kiezen en aan de muur hangen kitscherige borduurschilderijtjes. In het Townhouse slaap je niet, het voelt meer als logeren bij een gezellige tante.

De oostelijke oever van Maastricht gold lang als de mindere kant van de Maas rivier. Maar nu wordt Wyck herontdekt en openen jonge ondernemers er winkels en café’s. Zelfs het chique Hermès koos voor de Maastricht’s Rive Droite, schuin tegenover het Beaumont Hotel met de heerlijke brasserie Harry’s. En dit najaar gaat Wyck Bazaar open, een soort Foodhallen waar producenten hun verse waar gaan aanbieden in de Wycker Gastsstraat.

Stedentrip Maastricht: uitzicht vanaf de wijk Wyck op de oude stad

Stedentrip Maastricht: leuke restaurants in Wyck zoals het Wycker-cabinet

Trendy hotspots in Wyck: schoenwinkel Sartoriale in de Wycker Brugstraat

Dorp aan de rivier

De Wycker Brugstraat leidt naar de 13e eeuwse Sint Servaasbrug die beide oevers verbindt. De Maas is breed en binnenvaartschepen liggen diep in het water. Als ik omkijk naar Wyck, oogt Maastricht landelijk, een beetje als een dorp aan een rivier. Maar vanaf het hoogste punt van de brug zie je op de andere oever een meer stedelijk silhouet met kerktorens, waarvan de Sint-Janskerk met haar rode toren het bijzonderste is.

Bij de VVV, in het prachtige Dinghuis, haal ik extra info en haast me om op tijd de woensdagmarkt te bereiken want die is onlangs uitgeroepen tot de op één na beste middelgrote markt van Nederland. Op Markt, het kinderkopjesplein rond het stadhuis, liggen de vijgen, frambozen en cactusvruchten er aanlokkelijk bij. Verderop verkoopt iemand ambachtelijke tosti’s vanuit een caravan naast een Griek die lekkere mezedes verkoopt. De terrassen rondom het plein worden druk bezocht en niet voor het eerst heb ik het idee een beetje in het buitenland te zijn. Waar ik ga hoor ik andere talen dan Nederlands. Duitse dames op winkelexpeditie, elegante Françaises met grote zonnebrillen of Italiaanse studenten die net iets te hard praten. Van alle studenten in Maastricht, 10% van de bevolking, is de helft buitenlander.

Ook in de Jan van Eyck Academie, een postacademie in het Jekerkwartier, vliegen alle talen om je oren. Het lichte gebouw heeft vaak interessante tentoonstellingen en de heerlijke binnentuin is ideaal om te lunchen of om iets te drinken.

Stedentrip Maastricht: fietsen op de markt

Dode giraffe

Doorlopend naar het stadpark wordt mijn aandacht getrokken door een giraffe. Het dier ligt er dood bij in een ronde kooi en het wordt getroost door een vrouw. Geïntrigeerd pak ik mijn telefoon en een snelle Google search levert op dat het een kunstwerk is van Michel Huisman. Zijn “Halfautomatische Troostmachine” is een installatie uit 1997 die de voormalige berenkuil in het park een tweede leven geeft. Niet iedereen was enthousiast en het werk met bronzen beelden van uitgestorven dieren is al vaak vernield. Het park rond de kooi daarentegen, met zacht strijklicht en de eerste herfstkleurige bladeren, laat weer een heel ander gezicht van Maastricht zien. De rust en ruimte, op nog geen tien minuten lopen van drukke winkelstraten, hebben boekenlezers en verliefde stelletjes verleid.

In Adriaan De Smaakmaker vertelt eigenaresse Angeliek Lumsden me meer over Maastricht terwijl haar man James in grote pannen chutney roert. “De stad is internationaal, hip maar niet te hip, bourgondisch en stijlvol.” Ook zij is enthousiast over burgemeester Annemarie Penn-te Strake. “Ze is van hier, ze fietst naar haar werk, ze is bescheiden en iedereen kan haar aanspreken.” Angeliek’s kroegtip is De Pieter waar ik met een tonic de talrijke schilderijen aan de muur bekijk.

Stedentrip Maastricht: chillen aan de Maas onder de oude stadsmuur

Nog een rustpuntje in de stad: lunchen bij de oude Tapijnkazerne in het stadspark

Nederlandse wijn

Gelokt door het feit dat ze veel Nederlandse wijnen schenken – en ook omdat ze Tripadvisor’s negende plaats bezetten op hun lijst van  314 (!) Maastrichtse restaurants –  stap ik vol verwachting Mes Amis binnen. Bij de buren, Bar Ma van Sloun, pimpelen vers aangekomen studenten in identieke outfits, maar in Mes Amis is het beduidend chiquer. Patriek Doelen heet me welkom en zegt dat hij me wil verrassen. Altijd leuk, helemaal als het aperitief een Nederlandse mousserende wijn is, de Pareltjes van Annaline, geïnspireerd op Patriek’s moeder Annaline die vinologe is. Wat volgt is een heerlijk driegangenmenu met een Vitello Tonnato, een zalige kwartel met op verschillende manieren bereide maïs en een zeer arbeidsintensief bosvruchtendessert. De wijnen van St. Martinus en Wijndomein De Planck passen er fantastisch bij.

Donderdagochtend, en als ik de Wilhelminabrug oversteek met de zon in mijn rug en een blauwe lucht die een mooie dag belooft, zoek ik de binnenhaven ’t Bassin op. Bootjes dobberen en eigenaren genieten op klapstoelen van de ochtendzon. Het Eiffelgebouw verderop biedt plaats aan creatieven en in de Brandweerkazerne praat een tafel vol jonge moeders bij. Het lichte gebouw is ingericht met tweedehands meubilair uit de jaren vijftig, er is een heerlijk terras met rode stoelen en prille vijgenboompjes en de koffie is zoals koffie zijn moet. Wat een aanwinst voor de stad, bij een volgende bezoek wil ik zeker ook de schemermarkt meemaken, wanneer op donderdagen vanaf 17:00 streekproducten worden aangeboden.

Stedentrip Maastricht: luxe lunchen bij restaurant Mes Amis

Stedentrip Maastricht: lunchen bij de Brandweerkazerne

1200 whisky’s

In slijterij Bams vertelt eigenaar Jos enthousiast dat hij bijna klaar is met zijn zelf ontworpen gin, hoewel hij in zijn winkel vijftig verschillende soorten gin verkoopt, naast 1200 verschillende whisky’s. Hij geeft toe dat Maastricht in de weekenden inderdaad druk kan zijn en dat er wel erg veel evenementen worden georganiseerd. “Kom je door de week, dan is het hier rustiger en kun je volop genieten van de historie van onze stad. Ik kan er ook enorm van genieten om weer eens een leeg Vrijthof te zien.”

Zijn advies opvolgend beland ik op het terras van In Den Ouden Vogelstruys, wat de huiskamer van Maastricht genoemd wordt. Het enorme plein is leeg en het uitzicht op de Sint-Janskerk prachtig.

Stedentrip Maastricht: sfeervolle oude gebouwen, waar je maar kijkt.

Chique koffie

In Maison Blanche Dael, een koffiebranderij en theepakkerij uit 1878 krijg ik van Marcel Zeegers een minicollege over koffie, thee en pinda’s, want ook die worden terplekke gebrand. Blanche Dael is een van de vele onafhankelijke winkels die het zo fijn maken in Maastricht te shoppen. Net als Boekhandel Dominicanen, een enorme boekenzaak in een voormalige kerk waar je uren zoet bent.

Als laatste wijkbezoek voor ik de trein terug neem, kies ik voor Céramique. Ik volg de Maas langs Café Zuid richting het Bonnefantenmuseum dat Aldo Rossi ontwierp en via de Avenue Céramique, een straat met platanen die terecht Avenue genoemd kan worden, om uit te komen bij het Centre Céramique waar altijd interessante tentoonstellingen zijn.

Vlak bij het station haal ik nog een gezond sapje van Bagel & Juice Bar SAP en stap ik in de rechtstreekse trein terug naar Amsterdam. Mijn batterij is weer opgeladen na het midweekje Maastricht en ik weet dat een volgend bezoek niet lang op zich zal laten wachten.

Stedentrip Maastricht: het Bonnefantenmuseum met zijn bijzondere vorm

Stedentrip Maastricht: de Dominicanenboekhandel is misschien wel de mooiste van Nederland

Maastricht heeft voor het midweekend een speciale website in het leven geroepen.

MEER STEDENTRIPS

Zelf bezocht ik ook verschillende Nederlandse steden, en vaak doordeweeks. Enkele aanraders zijn:

Hoorn, minder bekend maar vol met bijzondere adresjes. En sowieso een prachtige stad. Ook leuk, Deventer. Bekend van de koek maar de stad heeft zoveel meer te bieden.

Ofwat dacht je van Breda, ook Bourgondisch maar toch weer heel anders dan Maastricht.

Historie in Hoorn

Deventer, koek en meer

Stedentrip Breda.

Bewar

Bewaren