Op Isle of Wight, net onder de zuidkust van Engeland, kabbelt het leven rustig voort. Samen met de ruige en afwisselende natuur maakt dat het eiland, ruim twee keer zo groot als Texel, een ideale vakantiebestemming voor fietsers.

De kleurrijke strandhutjes bij Small Hope beach bij Shanklin op Isle of Wight

Isle of Wight: volop strandcafés

Shanklin Old Village, op de top van de klif, is een knus stadje met natuurlijk tearooms, de onvermijdelijke fish&chips shop en goede (vis)restaurants. Een stukje lager ligt het goudgele zandstrand. Daar beneden bij de esplanade start het fiets- en wandelpad van Sandown Bay en peddel je langs eindeloze rijen bontgekleurde strandhuisjes. De houten optrekjes hebben de locals bij de naamgeving verleid tot allerlei jolige woordspelingen, zoals Home is where the hut is. Van Shanklin naar Sandown, een levendige toeristenplaats, is een kippeneindje. Maar er zijn zoveel leuke strandcafés dat afstappen onvermijdelijk is. Terwijl ik geniet van mijn cappuccino en de zilte zeelucht lees ik dat de kust hier in het zuidwesten ieder jaar terrein verliest op de zee. Vooral na stormen geeft het geregeld zijn geheimen prijs: fossiele resten en voetafdrukken van dinosaurussen die hier 120 miljoen jaar geleden leefden. Experts hebben hier niet minder dan twintig soorten geteld. Het museum Dinosaur Isle – toepasselijk gehuisvest in een gebouw met de vorm van een Pterodactyl – verhaalt over Wights prehistorische vondsten.

Small Hope beach bij Shanklin, Isle of Wight, Engeland

Tea rooms in Shanklin, Isle of Wight, Engeland

Afternoon tea in Shanklin, Isle of Wight, Engeland

Oude werven van Cowes

Op de landkaart lijkt het South Island, zoals de lokale bevolking Isle of Wight graag noemt, op een geplette diamant. Een compact juweel met een grote verscheidenheid aan landschappen. Je vindt er eiken- en dennenbossen, moerassen en landbouwgrond maar ook dramatische kliffen en stranden. Het een nog mooier dan het ander. Bijna de helft van Isle of Wight draagt de classificatie Area of Outstanding National Beauty. Om dat allemaal te ontdekken, is er een schat aan wandel- en fietsroutes uitgezet, de laatste altijd goed onderhouden en meestal met weinig verkeer. Op het fietspad tussen Sandown en de havenplaats Cowes (Nationale Route 23) loopt ook een stukje van de Wetland Walk. Aan weerszijden staan uitnodigend volle bramenstruiken (mijn vingers zijn in no-time paars van het plukken), terwijl bij Merston de bordjes Troll Trail opduiken. Ik kom niet in de verleiding. Langs een kabbelend watertje gaat het door de hoofdstad Newport, dat in het hart van de diamant ligt. De stad is dankzij de goede supermarkten en charmante boetieks populair bij shoppers. Cowes is dan nog een half uurtje trappen, al stel ik dat moment, net als veel fietsers, nog even uit voor een genietmomentje op het terras van The Bargeman’s Rest aan Little London Quay, het punt waar de rivier Medina bevaarbaar wordt. Verderop langs de oevers staan nog altijd oude werven en pakhuizen, waar ze vroeger allerlei boten, schepen en hovercrafts bouwden en ontwikkelden.

Vakantie op Isle of White: fietsen in Cowes

De badwagen van Victoria

Cowes is een internationaal vermaarde jachthaven: het is niet alleen de thuisbasis van de Cowes Week, de koning van de zeilregatta’s, maar ook de Royal Yacht Squadron ligt er, ’s werelds meest exclusieve jachtclub. De rivier Medina klieft de plaats op de noordpunt van het eiland in tweeën: West Cowes is het levendige, commerciële hart en East Cowes staat bekend om zijn industrieel erfgoed en koninklijke connecties. De Cowes Floating Bridge, een van de weinige nog actieve kettingveerboten in Groot-Brittannië, verbindt beiden.

Het familiehuis van koningin Victoria: Osbourne House, Isle of Wight, Engeland

Osborne House in East Cowes fungeerde als familiehuis voor Koningin Victoria, Prins Albert en hun negen kinderen. Hier, niet ver van Buckingham Palace in Londen, vonden ze tijdens de vakantie hun privacy. Nadat Albert op slechts 42 jarige leeftijd was overleden, leidde de rouwende Victoria er een teruggetrokken leven en in 1901 stierf ze ook op Wight. Wie door het paleis slentert, krijgt de indruk dat ze er nog altijd verblijven. Familieportretten sieren de muren en het huis staat vol persoonlijke items die Groot-Brittanniës langst dienende monarch en haar echtgenoot voor elkaar hadden meegebracht. Hoogtepunt van Osborne House is het overdadige Indiase decor in de Durbar Room, een zaal voor staatsbanketten. Een korte wandeling door de paleistuinen leidt naar het unieke privé-strand, waar tegenwoordig Koningin Victoria’s bathing machine prijkt. De woonwagen, die over een stenen rails de zee in kan zodat de vorstin ongestoord kon baden, beschikt over een kleedkamer, een toilet en zelfs een veranda… Ik zie haar al helemaal gaan. Te koddig!

Osbourne House, Isle of Wight, Engeland

Goed van vertrouwen: de honesty box

Op de eerste kilometers buiten Cowes houdt de Solent me gezelschap. Deze zeestraat ontstond 7000 jaar geleden toen Wight losraakte van het vasteland. Zodra het landinwaarts gaat, blijken de Rolls Hill venijnige bultjes. Maar bij het zoutwatermoeras Newton Salt Marsh is alles weer geruststellend vlak. Pffff…. Britten met gevoel voor nostalgie zien in Wight het Engeland van vroeger. De honesty box die net voor Shalfleet staat, geeft ze daarin gelijk. Voor 40 pence koop ik hier een flinke zak appels. Voor een kleurig boeket hoef je slechts een pond achter te laten. The Dairy Deli Farm Shop, in 2011 de beste food shop van het eiland, heeft ook iets aangenaam traditioneels. In de coffee shop serveren ze er naast de cappuccino uitstekende scones met prijswinnende clotted cream. De koeien die daarvoor de melk verzorgden, kijken de klanten vanaf levensgrote posters aan. Thuis had ik nog even de illusie dat ik wat kilootjes zou kwijtraken tijdens dit fietstripje…

Na Shalfleet duiken er steeds vaker borden op met No giant wind turbines at Wellow and Thorley, wat gezien het aloude landschap goed te begrijpen is. Maar dat zijn de mogelijke uitbaters ook, want de wind blaast hier stevig over de vlakte, een teken dat de westkust niet ver meer is.

Verse groenten te koop in buurtwinkeltjes op Isle of Wight, Engeland

Een picknick bij elkaar shoppen op Isle of Wight, Engeland

Yarmouth en de pier

Yarmouth, omgeven door de zee, een rivier en uitgestrekt moerasland, is een verrukkelijk authentiek dorpje dat sinds de 16e eeuw eigenlijk niet meer is gegroeid. Het heeft een charmant dorpsplein, een kasteel met een geweldige picknickplek en een kleurrijke haven. Plus een unieke, 200 meter lange pier uit 1876. Voor de toegang tot de laatst overgebleven volledig houten pier op de Britse eilanden is tol verschuldigd, 30 pence om precies te zijn. Ik doneer het met liefde.

De pier van Yarmouth, Isle of Wight, Engeland

De ferry bij Yarmouth, Isle of Wight, Engeland

De oudste plaats van het eiland is ook de toegangspoort tot het schiereiland, dat door de rivier Yar bijna van de rest van Wight afbreekt. Helemaal op de westpunt ligt Alum Bay, de baai met zijn beroemde veelkleurige zandsteenkliffen. Het kiezelstenen strand is een geweldige plek om ’s avonds de zon in de zee te zien zakken. Op de achtergrond zie ik de spectaculaire The Needles. De verticale naaldrotsen rijzen hier fier uit de golven op. Ooit, in 1814, schreef Jane Austen over de liefde van haar hoofdpersoon Fanny Price voor dit deel van Engeland: Ze denkt nergens anders aan dan aan het Isle of Wight en ze noemt het hét eiland, alsof er geen enkel ander eiland op de wereld is. Als er één stukje Wight dat is dit beeld uit Mansfield Park oproept, dan is het deze magische plek wel.

De prachtige kliffen van Alum Bay, Isle of Wight, Engeland

MEER FIETSVAKANTIES

MEER ENGELAND

Delen? Leuk! Kies hieronder je favoriete social media:BewarenBewaren

Bewaren

1 Reactie

Hugo Overvliet op 27 februari 2021 om 16:50

Ik ben zeer regelmatig naar Shanklin geweest en vanuit het station linksaf naar beneden gelopen. Daar zie je de krijtrotsen. Rechts met de trap omhoog door n park en dan door het dorp met leuke winkels. Er heerst een zeer gemoedelijke sfeer.
Antwoord