Vliegen is prettig omdat het snel gaat, maar reizen per trein is dagenlang genieten. En een rondreis in Canada is extra bijzonder omdat de trein zo’n belangrijke rol speelde bij het ontstaan van het land. En zo zie ik bijna eindeloos grillige bergketens, rivieren en bergmeren en de steden en dorpjes die langs het spoor ontstonden aan me voorbij trekken. Vergeet trouwens niet voor vertrek je visum voor Canada aan te vragen.
“If we can’t export the scenery, we have to import the people”, is een legendarische uitspraak van Van Horne, de man met Nederlandse roots die een succes maakte van de aanleg van de Canadese spoorwegen. Hij zorgde ervoor dat de spoorlijn van oost naar west er kwam, ondanks veel tegenslag. Ook kwam hij met het idee hotels langs de route te bouwen om meer passagiers te trekken. Een van de eerste was The Royal York in Toronto, nu het Fairmont hotel en startpunt van mijn reis door Canada. Tijdens de opening in 1929 was dit met 135 meter het hoogste gebouw van Canada. Nu lijkt het thuis te horen in Madurodam vergeleken met de wolkenkrabbers die het hotel omringen. Goed te zien vanuit de 553 meter hoge CN toren, bijvoorbeeld tijdens een diner in het ronddraaiende restaurant.
Per Canadian door de tijd(zones)
De kurken knallen, glaasjes bubbels worden rondgedeeld, de meeste reizigers hebben een plekje gevonden in de Dome van de Canadian trein, de ruimte op de eerste verdieping met een glazen overkapping voor optimaal zicht. De tocht naar Jasper is begonnen. Exact 3600 kilometer, drie nachten en tweeënhalve dag, zullen we in de trein zitten. Walter heeft bardienst, Brigitte is de porter ofwel het kamermeisje dat voor de slaapcabines zorgt. Reizend van Toronto naar Jasper passeer je vrijwel iedere nacht een tijdszone. Een uur winst ’s nachts betekent dat het niet zo moeilijk is om een uur of vijf op te staan om vanuit de Dome de zon te zien opkomen. Een dunne laag mist hangt net boven het land, uit meertjes lijkt rook op te stijgen, herten rennen langs het spoor en wie geluk heeft spot enkele beren. Een vers kopje thee erbij, geen mooier begin van de dag.
Rondreis Canada: geen wifi
Al snel komt het gesprek op het bescheiden formaat van de slaapcabines. Pete uit Boston, 49 jaar getrouwd: “Mijn vrouw en ik vonden dit een goede test om te zien of we echt voor elkaar gemaakt zijn…” Hij lacht erbij, dus dat zal wel goed zitten.Een rondreis Canada per trein betekent gelijk ook een digi-detox. De trein rijdt de eerste dag vooral door niemandsland, er is geen wifi en mobieltjes zoeken vergeefs naar netwerken. “Heerlijk,” verzucht een medepassagier: “het is weer net als vroeger, mensen praten met elkaar en doen spelletjes samen.” De enige ‘verplichtingen’ bestaan uit ontbijt, lunch en diner, allemaal perfect verzorgd dus dat is geen straf.
Even de benen strekken
De trein stopt geregeld tien, twintig minuten. Lekker om even buiten frisse lucht op te snuiven en de benen te strekken. In Winnipeg hebben we een paar uur om de stad en naamgever van Winnie de Poeh te ontdekken. Porter Brigitte verhaalt over het babybeertje dat een Canadese luitenant als mascotte meenam naar Engeland tijdens de Eerste Wereldoorlog. De beer, die hij Winnie genoemd had, eindigde in de dierentuin van Londen en werd daar de favoriet van het zoontje van A.A. Milne. En zo ontstonden de verhalen over Winnie de Poeh. In een paar uur wandel je door de Franse wijk en via een moderne brug terug naar de populaire Forks food market waar slechts een enkeling de geur van de versgebakken kaneelbroodjes kan weerstaan.
Welkom in Bearadise
Jasper komt in zicht, enkele uren later dan gepland. VIA staat voor Very Inaccurate Arrivals, grapt een medereiziger. Er zijn zo nu en dan inderdaad vertragingen omdat goederentreinen met soms meer dan 200 containers voorrang hebben. Maar waar dat in de Nederlandse forensentrein tot luidkeels gemopper zou leiden, noemen de passagiers hier dat ongemak hooguit in een bijzinnetje. “Kijk daar, zie je ze?”, het blonde meisje dat zo-even nog aan de andere kant van het gangpad zat, mist het afstapje en ligt bijna op mijn schoot. Gepassioneerd wijst ze op de besneeuwde pieken van de Canadese Rockies in de verte. Ik word vooral blij van een zwarte beer vlakbij de rails. En nog een, slechts enkele minuten voor de reis eindigt op het historische station van Jasper. Welkom in bearadise!
Bezienswaardigheden in Jasper
Op onvaste benen (even wennen, vaste grond onder de voeten) slenter ik door de winkelstraat van Jasper. Het is een schattig stadje met bezienswaardigheden als een kerk met ‘kasteeltoren’, een toeristenbureau opgetrokken uit stoere keien, een kunstgalerie in de oude brandweerkazerne en een museum dat onder meer over de historie van de trein verhaalt. Verder draait alles hier om de natuur. Rondom de stad is een wandeling van 8 kilometer uitgezet voor een eerste kennismaking met de regio. De Canadese Rocky Mountains zijn vrijwel overal zichtbaar.
Excursie naar Maligne Lake
Velen boeken tijdens deze rondreis Canada een excursie naar Maligne Lake, het turkoois gekleurde meer waar al sinds 1908 toeristen op af komen. Iedereen wil Spirit Island zien, te bereiken met een van de ferrybootjes. Het is de kers op de taart van een wonderlijk stukje natuur dat we in omgekeerde volgorde afleggen, want we beginnen aan het eind van de waterstroom. Vanuit Jasper komen eerst de watervallen van de Maligne vallei in zicht. Tienduizenden jaren bewerkte het water hier als een slijptol de rotsen waardoor diepe canyons en potholes ontstonden. Vanaf bruggen is het imponerende natuurfenomeen te bewonderen. Op weg naar Medicine Lake verdwijnt de rivier plotseling. Het meer blijkt een soort badkuip te zijn. Aan de ene kant komt gletsjerwater het meer in vanuit Maligne Lake, aan de andere kant verdwijnt het via ‘afvoerputjes’ in een ondergronds gangenstelsel om verderop weer bovengronds te komen. Het zou het grootste ondergrondse drainagesysteem ter wereld zijn.
En dan is het tijd om terug te gaan naar Jasper. Wat een knus stadje is dit toch. Klein, want maar 4500 inwoners, maar heerlijk om even rond te dwalen, zeker als de zon weer doorbreekt. En dan volgt een nacht in een hotel in Jasper. Ook wel weer fijn, al die ruimte in plaats van de kleine treincoupé.
Lees ook deel twee van mijn rondreis Canada. Ik nam de bus om via de Icefields Parkway naar Banff te reizen. Daar ging ik aan boord van de super-de-luxe Rocky Mountaineer trein naar eindpunt Vancouver.
Meer Canada
- Neem zeker even de tijd om voor je in de trein stapt Toronto te verkennen. Meer over deze stad lees je in mijn blog: Stedentrip Toronto, de verrassing van Canada. Toronto is trouwens een goede uitvalsbasis voor een bezoek aan de Niagara Falls.
- Je zou er misschien niet onmiddellijk aan denken, maar sinds 2016 moet je online een eTA Canada aanvragen voor reizen naar Canada per vliegtuig. Je eTA krijg je meestal dezelfde dag nog en is maximaal vijf jaar geldig, maar vervalt zodra je paspoort verloopt. Het aanvragen kost je vijf minuten, zie de video voor instructies.
- Een goedkoop vliegticket scoren kan onder meer via AirTransat die rechtstreeks naar diverse Canadese bestemmingen vliegt. In mei heb bijvoorbeeld je al een retourtje Toronto voor 350 euro.
Hoi Kim heb genoten van je verslag, deze reis staat al heel lang op mijn bucketlist. Waar heb je geboekt of waar kan ik boeken?
Hi Jantien, Dank je voor het compliment, leuk te horen. Ik zou de Treinreiswinkel proberen.