Van de woestijn tot de piramides, de afwisseling in Egypte

Een vakantie Egypte is anno nu voor velen geen aanlokkelijk vooruitzicht. Jammer, ik denk nog met veel plezier terug aan een tripje nog niet eens lang geleden, naar onder meer een bedoeïnenfamilie in de Oostelijke woestijn, niet ver van Safaga.

Reizen in Egypte: die ene boom in de woestijn

Eén boom voor schaduw

Chauffeur Omar, witte djellaba en rood-wit geruite doek om het hoofd geknoopt, loodst de jeep soepeltjes door het rulle zand, een hand op het stuur, de andere nonchalant uit het raam. Achterin stuiter ik intussen door de laadbak heen. Een opwaaiende wolk van fijn zand beneemt het uitzicht op de auto’s die erachter rijden. Ik maak deel uit van een groepje, drie jeeps, een stuk of 12 passagiers, op weg naar de bedoeïenen die leven in de Oostelijke woestijn in Egypte, een goed uurtje rijden van de haven van Safaga. De families leven vooral van toerisme in dit gebied. Voor vrouwen is dit vaak de enige kennismaking met het leven buiten hun minidorpje want velen komen zelden tot nooit in de stad.
Regen is er al zeven jaar niet meer gevallen, vrijwel alle bomen zijn gekapt. Tijdens de rit naar de nederzetting zie ik welgeteld een boom. Eén! Die moet blijven staan zodat bedoeïenen die per kameel naar een ander dorp, een waterbron of de stad trekken een plek hebben om even in de schaduw te rusten.

Vakantie Egypte: een jeeptour door de woestijn

Vakantie Egypte: op bezoek bij bedoeinen in de woestijn

Deinen op een kameel

Bij gebrek aan hout, bakken vrouwen hun gistloze broden van maïsmeel en water op gedroogde kamelenpoep. Werkt net zo goed en kost niets. De dorpelingen proberen wat bij te verdienen door verkoop van geweven kleden en tassen, kruiden die ze in de bergen vinden en stenen als amethist die ze ruilen voor etenswaren met mensen die bij de Nijl wonen. De kinderen dolen wat rond. Volgens een wet uit 1992 zouden ook de bedoeïnenkinderen tegenwoordig naar school moeten, maar streng is de controle blijkbaar niet. En dus helpen ze nu met het in bedwang houden van de kamelen terwijl bezoekers even mogen ervaren hoe dat nou zit op het ‘schip van de woestijn’. Het deint lekker en het uitzicht is nog weidser.

Rondreis Egypte: op bezoek bij bedoeinen en hun kamelen in de woestijn

Middeleeuws Caïro

Van de rust van de woestijn naar de hectiek van de stad. Laverend over wegen vol brommers, auto’s, paard-en-wagens en eindeloze slenterende mensenmassa’s bereik ik de oude, deels ommuurde binnenstad van de Egyptische hoofdstad. Eeuwenlang al is de majestueuze Bab el-Fatouh poort de entree tot het middeleeuwse stadsdeel. Links de Al-Hakim moskee, vooral van buiten prachtig, en dan door de levendige Al-Muizz straat richting de bazaar. Na een fikse renovatie is Al-Muizz een prachtige straat geworden waar mannen aan hun waterpijp lurken en glaasjes thee drinken. Op de stoep werkt de koperslager aan een bord en draait de slager worstjes. Volgeladen auto’s crossen langs al even volgeladen winkels. Overal is de bijzondere architectuur van eeuwenoude scholen, moskeeën en mansions. De Khan el-Khalili souk, ooit gesticht door een gelijknamige emir, trekt al sinds eind veertiende eeuw clientèle. Nog altijd komen velen af op winkels vol koper, zilver en goud, de koffiehuizen die van verre klandizie lokken met verrukkelijke geuren en winkels met kleurige kruiden. Het is er altijd levendig, wat wil je in een stad met 22 miljoen inwoners?!

Rondreis Egypte: Middeleeuws Cairo

Vakantie Egypte: Man in de Al-Muizz straat in Cairo

Magische piramides

De eerste vijf tot tien minuten nadat ik tussen de piramides van Gizeh uit de bus gestapt ben, zijn lastig. Een tsunami van opdringerige mannen, vrouwen en kinderen bestormt me met vragen of ik wil paardrijden, kameelrijden, in een paard en wagen willen rijden of allerhande souvenirs willen kopen. Zo niet, wil ik dan misschien een foto maken van paard of kameel met piramide? Na een paar minuten lijkt het kwartje te vallen en worden de vragen minder en kan ik op m’n gemak rondlopen en de magnifieke eeuwenoude bouwwerken bewonderen. Zelfs van binnen, voor wie niet al te claustrofobisch is. Iets verderop ligt de beroemde sfinx. Als je hier staat, vergeet je heel even dat het plateau van Gizeh niet heel romantisch in een eindeloze woestijn ligt maar bijna midden in Caïro. Desondanks een magische plek.