Summer of love op Ibiza, Spanje

Zon, zee, strand en feesten, dat is het beeld van Ibiza. Het eiland is nog niet eens zo heel lang een populaire vakantiebestemming. Maar verhalen over die tijdelijke bezoekers zijn er volop op het eiland.

Poc-a-poc klinkt het, terwijl de vrouw op de markt in Eivissa, de hoofdstad van Ibiza, langzaam een armband inpakt, de ongeduldige toeriste voor haar kraampje ten spijt. Het zou zomaar kunnen dat poc-a-poc het best de levensstijl op Ibiza weergeeft. Het laat zich vertalen als: beetje bij beetje. Zo gaan de dingen op dit zonovergoten eiland. Lekker langzaam, geen gehaast, uiteindelijk komt alles goed.
Een van de plekken waar de tijd vooruit lijkt te kruipen is de ommuurde stad Dalt Vila, het oudste deel van hoofdstad Eivissa. Waar je ook bent in de stad, je ziet vrijwel overal het kasteel op de top dat nu verbouwd wordt tot Parador hotel. De historie van de stad gaat terug tot een eeuw of zeven voor Christus maar de muren waarbinnen het stadsdeel zich nu bevindt, stammen uit de 16de eeuw. Op de keitjes van Dalt Vila staan vele voetstappen van kunstenaars en intellectuelen die vanaf de jaren ’30 van de vorige eeuw de boot naar Ibiza namen. Rust zochten ze en dat vonden ze in overvloed op het arme eiland waar boeren hard werkten voor een paar peseta’s. In de jaren ’50 en ’60 waren onder meer de Nederlandse schrijvers Cees Nooteboom, Jan Cremer en Harry Mulisch geregelde bezoekers. En het eiland bleef populair. In de wall of fame van hotel Palacia Ibiza staan de handafdrukken van beroemdheden als Penelope Cruz en onze eigen actrice Nelly Frijda.

Dalt Vila, de oude stad op Ibiza

De muren rond Dalt Vila, de oude stad op Ibiza

Slenteren door de visserswijk

Via brede, onwankelbare muren, bastions vanwaar de stad eeuwenlang verdedigd werd en kronkelende straatjes geplaveid met gladde steentje kom ik op de Plaça de la Vila, een schattig pleintje met boetiekjes en terrasjes dat alvast een voorproefje biedt van wat me verder te wachten staat zodra ik de beschermende muren (en de rust) van de oude stad verlaat om de oude visserswijk te verkennen. Daar zijn straten vol boetiekjes, restaurants en bars, de oude markt en hordes mensen. Altijd gezellig tot in de late uurtjes. In een hoekje van de oude markt staat een klein hokje met daarin een dame op leeftijd die de beste tonijnsandwiches van het eiland maakt. Bij Joyeria Pomar, Antoni Palau 2, bewonder ik in de etalage de originele familiejuwelen die bruiden van de familie Pomar meekregen als bruidsschat. De smalste straatjes liggen op op een rotspunt in zee, La Penya, waar zigeuners wonen onder veelal niet te beste omstandigheden. Nog even want de overheid probeert de arme bewoners weg te krijgen en elders onder te brengen. Zo’n locatie kan tegenwoordig vast meer geld opbrengen.

Hier koop je de beste tonijnsandwiches van Ibiza

De familiejuwelen van Joyeria Pomar op Ibiza

Hippie-island in the sun

Hippies overspoelden het Mediterrane eiland in de jaren ’60-’70. De jongeren wilden eerst een tijdje genieten en wat zien van de wereld voor ze aan hun studie of werkende leven begonnen. Amerikaanse jongens ontvluchtte soms ook de dienstplicht zodat ze niet naar de oorlog in Vietnam hoefden of zochten terug uit Vietnam juist de rust om hun gedachten te ordenen of te ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Het leven anders leven dan hun ouders, dat wilden ze allemaal. Ibiza ontving ze met open armen. De bewoners waren tolerant zolang de vrijgevochten jongeren hun dochters maar met rust lieten. Hier heerste vrijheid terwijl dictator Franco in de rest van Spanje met harde hand regeerde. De flower power jeugd kwam vaak met een cheque van pa en ma en met dat geld konden ze op het Spaanse eiland leven als god in Frankrijk. Maar na een summer of love kwam de winter en dan werd het toch koud in de onverwarmde, vochtige huisjes (schuren bijna) die ze bewoonden en trokken ze verder naar bijvoorbeeld India.
Het waren deze vrijgevochten jongeren die Ibiza op de kaart zetten waarna het toerisme kwam op gang. Primitief aanvankelijk, want het eiland was niet erg ontwikkeld. Maar als snel kwamen de luxe hotels en in de jaren ’80 en ’90 de mega-clubs waardoor alweer jongeren Ibiza bevolkten voor een week of wat feesten en zo het eiland de bijnaam Gomorra aan Zee bezorgden. De weg van Eivissa naar Sant Antoni de Portmany is nog altijd het domein van deze vlinders van de nacht met grote clubs als Pacha, Amnesia, Privilege en Eden waar wereldberoemde dj’s duizenden mensen nacht na nacht in vervoering brengen.