Volgens National Geographic moeten de Eolische eilanden op je reis-bucketlist voor 2018. Ik kan het er alleen maar mee eens zijn. Hier moet je eigenlijk wel gaan island hoppen want de eilandjes zijn zo verschillend.

uitzichtpunt Uitzichtpunt Quattrocchi op Lipari, om bij weg te dromen

Zeven vulkanische eilandjes uitgestrooid in een mediterrane zee, dat zijn de Eolische eilanden. De beste uitvalsbases voor eilandhoppen zijn de eilanden Salina, dat ik in een eerder blog beschreef, en Lipari. De zeven eilandjes zijn de overblijfselen van actieve en uitgedoofde vulkanen. Ze bestaan volledig uit vulkanisch materiaal. Opeenvolgende erupties, instortingen, erosie en hernieuwde uitbarstingen gedurende vele millennia hebben hun huidige vorm bepaald. Ze staan allemaal op de UNESCO Werelderfgoedlijst. In totaal wonen er 15.000 mensen, maar in de zomermaanden weten ook vele toeristen de eilanden te vinden.

Lipari stad op het gelijknamige eiland

Lipari, cultuur of shoppen

Lipari-stad is de grootste plaats op het grootste eiland, het beschikt als enige in de archipel over een heuse kruising met stoplicht. In de haven is het al meteen een gezellige drukte. Escursione! Escursione!, roepen ticketverkopers, alsof ze een wereldreis aanbieden voor de prijs van een strippenkaart. De stad is heerlijk om doorheen te dwalen.

Winkelen en restaurants, daarvoor moet je in Lipari-stad zijn

Dwalen door de smalle straten van Lipari-stad

Tussen de sarcofagen in het Parco Archeologico is het verleden tastbaar, net als in de Normandische kathedraal St. Bartolomeus, die in barokstijl verbouwd is. Gewoon lekker shoppen kan natuurlijk ook. Daarna is het goed uitpuffen bij Gilberto en Vera in de Via Garibaldi, een prima terras om met een goed glas wijn het levendige stadsleven gade te slaan. Wie de drukte wil ontvluchten, duikt de vico’s in, de steegjes waar ’s avonds het Italiaanse familieleven zich afspeelt. Onder de wapperende was, tussen de potten met geurend basilicum en geraniums wordt de dag doorgenomen.

In het Parco Archeologico op Lipari is het verleden tastbaar

De Cattedrale di San Bartolomeo op Lipari

Knusse adresjes in overvloed in Lipari-stad

Op een eiland eet je… vis, zo ook op Lipari

De natuur in op Lipari

Of ga de stad uit. Het is slechst een ritje van tien minuten met de bus naar het uitzichtpunt Quattrocchi. Dit is zo’n uitzicht om bij weg te dromen. Hier zie je hoe hoog de kliffen zijn, en hoe heerlijk afgelegen het strandje Valle i Muria diep beneden waar kliffen en zee elkaar ontmoeten. In de verte liggen het schiereiland van Vulcano, de vulkaan zelf en de Faraglioni-rotsen in de zeearm tussen Lipari en Vulcano, de erfenis van een onderzeese vulkaanuitbarsting. Je hebt eigenlijk inderdaad vier ogen nodig om dit geweldige zeepanorama in je op te kunnen nemen. Nog een stukje rijden en er is alweer zo’n bijzonder natuurfenomeen: de Cave di Pomice. Tussen de badplaats Canneto en Aquacalda is het gebergte verticaal uitgesleten, wat een surrealistisch sneeuwwit landschap oplevert. De zeer witte puimsteenafzettingen steken mooi af tegen het turkooizen water.

Witte puimsteenafzettingen bij de Cave di Pomice

Wandelen in een wit landschap bij de Cave di Pomice op Lipari

uitzichtpunt Uitzichtpunt Quattrocchi op Lipari, om bij weg te dromen

Het pad naar het afgelegen het strandje Valle i Muria op Lipari

Vulcano: te voet de vulkaan op

De fanghi, de geneeskrachtige modderbaden op Vulcano, zijn door hun penetrante zwavelgeur misschien wel een grotere beproeving dan de klim naar de Gran Cratere. Als standbeelden van klei staan de kuurgasten er in de volle zon; af en toe tasten ze naar de grijze vulkanische soep en smeren hun lichamen in. Het zou goed zijn tegen huidziektes en reuma.

Een gezond modderbad op het eiland Vulcano

Goed voor de huid, vulkanische modderbaden

De vulkaan mag dan sinds 1890 slapen, niemand geeft de garantie dat hij niet ieder moment zal ontwaken. Tot die tijd is er fumarolische activiteit: gele zwaveldampen bij de indrukwekkende krater en richting de top fumarolen: hete mini-tornadootjes van stoom en gassen, die uit de ondergrond omhoog spuiten. De beloning boven is een fijn lesje topografie: op de voorgrond het schiereiland Vulcanello, met daarachter Lipari. En in de verte van rechts naar links Stromboli, Panarea, Salina en het afgelegen Filicudi en Alicudi. Onvergetelijk!

Uitzicht over Vulcano en andere Eolische eilanden

Wandelen op de vulkaan, Vulcano

Genieten van een bijzondere plek op Vulcano

De zwavelwolken benemen je de adem op Vulcano, Eolische eilanden

Gele zwavelafzettingen op Vulcano, Eolische eilanden

Jetset eiland Panarea

Verliefd worden op Panarea is onvermijdelijk, maar dromen van een tweede huis is zinloos. Sinds (super)rijke Italianen als Dolce & Gabbana het piepkleine eilandje hebben ontdekt, is onroerend goed er onbetaalbaar. Maar hun Ferrari’s moeten ze thuislaten, want auto’s zijn hier verboden; zelfs de politie is veroordeeld tot golfkarretjes. Met zwaailicht, dat dan weer wel.

Aankomst van de ferry op Panarea

Auto’s zijn verboden op Panarea, vervoer gaat per golfkar

Panarea telt drie dorpen die aan de kust in elkaar overgaan: Iditella, San Pietro en Drauto. Wandelaars slingeren zich in een middag over het hele eiland, langs vijgencactussen en watervallen van bougainville. De klim naar de ruïnes van een prehistorisch dorp uit de bronstijd, op de rots van Punta Milazzese, is lastig, maar de moeite waard. De spierwitte huizen onderweg doen denken aan de Griekse Cycladen, de miljoenenjachten in de schitterende baai Cala Junco aan Monaco. Op weg naar de Noordpunt is Trattoria Da Paolino een goede pitstop. De prijzen op Panarea zijn de pan uitgerezen, schreeuwen de reisgidsen, maar hier kun je voor 7 euro een spaghetti pomodoro eten die je nog wekenlang bijblijft. In positieve zin.

Wandelen naar de rots van Punta Milazzese op Panarea

De ruïnes van een prehistorisch dorp uit de bronstijd op Panarea

Alsof de zon altijd schijnt op jetset-eiland Panarea

Eolische eilanden: geliefd bij filmregisseurs

De Eolische eilanden, het laatste paradijs in de Middellandse Zee, zijn de ster in talloze films.

• Stromboli, met zijn vele uitbarstingen, verwierf internationale bekendheid door de gelijknamige film (1950) van regisseur Roberto Rossellini en hoofdrolspeelster Ingrid Bergman. Tijdens het draaien ontbrandde hun liefde.
• Salina is in 1994 het dromerige decor van Il Postino. Vooral de in de rotsen uitgehouwen grotten in de sprookjesprachtige baai van Pollara zijn een bezoek meer dan waard. Het decor lijkt wel van papier maché, zo uit de koker van Disney. Vroeger bleven de vissers hier vaak slapen, omdat het te ver was om helemaal terug te gaan naar hun dorp.
• De entertainmentindustrie lokt veel toeristen naar de Eolische eilanden. En ja, die lusten ook wel een hapje. Bij Ristorante La Cambusa in Lipari-stad waart de geest rond van een fameuze Italiaanse detective. Trots toont restaurateur en fan van zwartwitfilms Franco zijn folder: hier serveren we het Menu del Commissario Montalbano, van de tv-serie.

De baai van Pollara op Salina, Eolische eilanden, Italie

Fijn hotel op Salina

• Een top-hotel op op Salina is hotel Punta Scario. Niet in het stadje waar de ferry aankomt maar in een nog kleiner stadje, Malfa. Het hotel ligt op de punt van een rots met een wijds uitzicht tot aan Stromboli. Je kunt bij Hotel Punta Scario loungen in de tuin, buiten eten of je slentert naar de buren die ook al een heerlijk terras hebben en fijne cocktails en andere drankjes serveren.

Salina, Eolische eilanden, Italie

Betaalbare hotels op Panarea

• Locatie, locatie, daarom draait het bij hotel Cincotta op Panarea. Wat een plek. Dit wordt je beste cool down ooit in het zwembad op de kliffen op het randje van het eiland met uitzicht op Stromboli. En dan ’s avonds tijdens zwoele Italiaanse avonden dineren op het sfeervol verlichtte terras terwijl je onder je de golven op de kust kapot hoort slaan.
• Hotel La Piazza heeft ook een infinity pool vanwaar je een spectaculair uitzicht hebt. De inrichting is wat strakker dan bij hotel Cincotta, het gaat meer richting design. Direct beneden het hotel ligt een intiem strandje voor wie liever in zee zwemt. Alhoewel ook het zwembad met zeewater gevuld is. Dit is zo’n hotel waar je zo een hele dag doorbrengt: het restaurant serveert fantastisch eten en in de spa kun je perfect ontspannen.

Mediterrane sferen op Panarea

Mooie hotels op Lipari

• Residence NerOssidiana biedt vakantieappartementen in een fijne mediterrane stijl: veel wit en blauw dus en voldoende plekken om buiten te zitten. Plus een of twee slaapkamers en een tweepersoons-slaapbank in de woonkamer. De appartementen zijn vaak sympathiek geprijsd. En zelf vind ik het een voordeel als ik mijn eigen ontbijtje kan maken en ’s avonds nog snel wat hapjes en een wijntje uit de keuken kan halen.
• Hotel Cutimare, vlakbij het stadscentrum van Lipari is een toppertje, viersterren en vaak met heel betaalbare aanbiedingen (denk dan aan bv 130 euro voor drie nachten in juni). Het ligt in het noorden van het eiland, vlakbij een strand. Vanaf het (privé)terras heb je zicht op de eilanden Salina, Panarea and Stromboli. Enne, het vervoer van en naar de haven van Lipari is inbegrepen.
• Toch liever vlakbij de hoofdstad van het eiland? Dan is het Mea hotel de beste keus: op slechts 400 meter van de ferryhaven. Met 37 kamers is het niet te groot, maar er is wel een lekker royaal zwembad en alles wat de stad te bieden heeft, ligt op loopafstand.

MEER OVER SALINA

Lipari is samen met Salina een heerlijke uitvalsbasis om de Eolische eilanden te ontdekken. Mijn tips: maak een lange wandeling door de bergen middenop het eiland. En boek een boottoertje rond het eiand!

Salina, Eolische eilanden, Italie