Ik voel een koel handje in mijn nek. Als ik mijn hoofd omdraai om te zien wat er op mijn schouder zit, aait een fluweelzachte bontje langs mijn wang. Een tweede lemuur springt erbij. Wow, lemuren zien was voor mij de reden om op vakantie naar Madagaskar te gaan. Nu zitten er twee op mijn schouders. Maar ik ga te snel (waar het hart van vol is…), er ging een unieke rondreis vooraf aan dit bijzondere moment.

Boerenkar voortgetrokken door zebu’s op de Baobab Avenue nabij Morondava

Allée des Baobabs

Toen niet alleen mijn bagage maar ook ik gewogen werd (confronterend) bij het inchecken op het vliegveld van hoofdstad Antananarivo vermoedde ik al dat we niet met een Airbus 330 zouden vliegen. Het kleine propellervliegtuigje biedt plaats aan een man of vijftien en oogt huiselijk dankzij de houten betimmering. In een kleine anderhalf uur zie ik het landschap onder me veranderen van sappige rijstvelden via kale, rode bergen naar opnieuw groene landbouwgebieden met hier en daar een meanderende caffe latte-kleurige rivier. En opeens zie ik zelfs de Allée des Baobabs, dé reden waarom ik eerder deze ochtend in het vliegtuig stapte op weg naar Morondava aan de westkust.

Knus, zo’n klein vliegtuigje van hoofdstad Antananariva naar Morondava

Het vliegveld van Morondava, Madagascar

Starry, starry night

Het is zo’n nacht waarover liedjes geschreven worden. Starry, starry night… een inktzwarte lucht, een perfecte halve maan en miljoenen sterren. Ik ben op weg naar wat een van de meest bijzondere plekken van Madagaskar moet zijn, de Allée des Baobabs. Kwart over vier ging mijn wekker, om kwart voor vijf gaf chauffeur/gids Olivier gas voor een bumpy ride van goed een uur. De lucht is aangenaam koel als de horizon zachtroze kleurt. Hanen en geiten laten luid van zich horen, bij de huisjes aan beide zijden van de weg lichten houtvuurtjes op. De wereld wordt wakker. De baobabbomen steken eerst zwart af tegen de oplichtende lucht, dan kleuren de basten warmrood en vervolgens zachtgeel. Er staan langs dit stukje onverharde weg ongeveer 20 bomen van zo’n 30 meter hoog. Sommige al 800 jaar oud. Hobbelend over de onverharde weg verlaten we de Babobablaan en rijden we verder. Bomen weerkaatsen in een watertje, een groep witte reigers rust uit op de dikke takken. Het lijkt alsof de baobabs in bloei staan. Ook zien we twee bomen die elkaar omhelzen, de Baobabs Amoureux.

De Allée des Baobabs in Madagaskar

Kinderen op weg naar school op de Baobablaan in Madagaskar

Rondreis Madagaskar: het gebied rond de Baobablaan

De Baobab Avenue bij zonsondergang

Morondava: Bonjour, ça va?

Morondava wordt overal beschreven als een weinig opwindende bestemming. Je zou er alleen logeren om naar de Baobab Avenue te gaan. Waarschijnlijk waar, maar ik kan uren kijken naar het dagelijks leven in de kleine haven en aan het strand. Spelende kinderen, voorbij zeilende vissersboten, piroques, een soort kano’s, die af en aan varen naar de overzijde. Na een vriendelijk ‘Bonjour madame’ (hoe vaak zal ik dat nog horen deze reis) geeft een oudere man uitgebreid uitleg over wat ik zie. Aan de overzijde van het kanaal ligt een klein vissersdorpje. De mannen brengen hun vangst daar aan land, vrouwen laden de vis in teiltjes die ze op hun hoofd dragen en verkopen de vis op de markt in Morondava.

De vissersboten zeilen binnen bij Morondava

Alles wordt met piroques (smalle houten boten) vervoerd

Vrouwen verkopen de gevangen vis in Morondava

Veel lol voor weinig geld in Morondava

De beste pose voor een foto

Vissers op het strand

Hij verhaalt verder over het leven van de vissers. Hoe het weer bepaalt of ze kunnen uitvaren of niet. Soms kunnen ze een week of langer de zee niet op. ‘C’est la vie’, concludeert hij schouderophalend. Maar vandaag is een goede dag. Op het strand worden de netten binnengehaald en de vis verzameld. De hele familie helpt mee. Na afloop is het zand bezaaid met grote roze cirkels van piepkleine roze visjes formaat guppie. De bijvangst die wordt achtergelaten. In de vele restaurantjes in de straat achter het strand proef ik de vers gevangen vis, geserveerd in zeer royale porties. Tegen zonsondergang rijden we nogmaals naar de baobab avenue. Prachtig, maar ik vond de sfeer ’s morgens bijzonderder.

Het eind van een ochtend vissen

De werkdag van de vissers zit er bijna op

Vissers dragen de boten op het droge bij Morondava

Vissers op het strand van Morondava, Madagascar

Gek doen met vis op het strand van Morondava

Morondava

Vissersboten op het strand

Magisch Madagaskar – de dagelijkse catwalk

Madagaskar is het op vier na grootste eiland ter wereld en heeft een oppervlakte van Frankrijk en de Benelux bij elkaar. Dat betekent grote afstanden om te overbruggen. Per binnenlandse vlucht of per auto. Voor beide valt wat te zeggen. De keuze voor de auto heeft voordelen. Je wordt één met het veranderende landschap en de mensen. De wegen zijn eindeloze openlucht markten en catwalks waar de Malagassiërs hun kleurrijke kleding showen. Ik krijg respect voor chauffeur Olivier die de wagen geroutineerd langs mensen, overstekende geiten en honden en volgeladen karren voortgetrokken door zebu’s manoeuvreert. En dan heb ik het nog niet eens over de enorme gaten in het wegdek.

Verkoopster langs de kant van de weg

Winkelen in Madagascar

Antsirabe – koloniale stad

We passeren Antsirabe, een van de koloniale steden. Eyecatchers zijn het Thermenhotel, het postkantoor en het treinstation dat niet meer in gebruik is. Het is ook de stad van de Sabotsy markt. Sabotsy betekent zaterdag maar de markt is ook op alle andere dagen van de week geopend alleen is ie dan minder druk. En dat is maar goed ook want het is op dinsdag al behoorlijk dringen in de smalle paadjes. De markt is volgens Olivier niet enkel een plek om te kopen en verkopen maar heeft ook een sociale functie. Er wordt wat af gekletst en daarbij drinken mensen wijn of de lokale rum. Aan het eind van de dag zijn velen lichtelijk aangeschoten of dronken.

Het kuurhotel in Antsirabe

Het postkantoor ademt nog het koloniale verleden in Antsirabe

Rondom de sabotsy markt in Antisabe

Noedelsoep met gekookte eieren op de markt in Antsirabe

Goede plek voor souvenirjagers, die markt in Antsirabe

Ambrosita: stad van de pousse pousse

Zo’n twee uur rijden verderop ligt Ambrosita. Een heerlijk stadje met eindeloze straten waar verkopers hun koopwaar hebben uitgestald. Fascinerend om zomaar een tijdje langs de kant van de weg te staan en al het gedoe op straat te bekijken. De mannen van de kleurrijke pousse pousse, de loopriksja, hebben het hier niet makkelijk. De stad is op heuvels gebouwd maar sommigen lukt het zelfs met vracht heuvel op te rennen. Als tegen zonsondergang de school uitgaat, zijn de meeste pousse pousses gevuld met joelende kinderen, vaak zes per fiets.

Mannen en hun pousse pousse in Ambositra, Madagaskar

Een van de winkelstraten in Ambositra, Madagaskar

Goederenvervoer in de winkelstraat in Ambositra, Madagaskar

De stad is trouwens ook bekend vanwege het verfijnde houtsnijwerk. Alles wordt met de hand gemaakt, zelfs de fragile houtzaagjes. Om het hout een andere kleur te geven, wordt het niet geverfd maar een tijdje in de grond ingegraven. En zo ontstaan prachtige natuurlijke kleuren.

Eerlijk handwerk van de houtbewerkers in Ambositra

Vakmanschap van houtbewerkers in Ambositra

Binnenkort deel twee van mijn rondreis Madagaskar (of Madagascar) met een ontmoeting met lemuren.

OOK NAAR MADAGASKAR?

Mijn individuele reis op maat werd geregeld door Mora Travel. In overleg werden mijn wensen en hun onmisbare tips en adviezen samengesmeed tot een vakantie om nooit te vergeten.

MEER MADAGASKAR

Maar mijn rondreis begon al veel eerder. Met bestemmingen die allemaal even bijzonder waren. Ook op vakantie naar dit unieke eiland? Dit zijn mijn tips voor de mooiste ontmoetingen en bezienswaardigheden.

• Na mijn eerste stop ging ik het binnenland in om de lemuren te zien, dé reden waarom ik zo graag naar Madagaskar wilde.

Ringstaart maki in het Anja Reserve

• Vandaar ging ik weer naar de kust om bij Ifaty enkele dagen te genieten van rustige stranden en binnenvarende vissersboten.

Vissersboten bij Ifaty, Madagaskar

Wandelen in Madagaskar is echt een aanrader. En zeker als je daarna slaapt bij locals in een mini bergdorpje.

Wandelen over een dijkje bij Betafo

Daarna trok ik helemaal naar de oostkust, voor nogmaals een verschillende ontmoetingen met lemuren.

De indri-lemuur is net Mickey Mouse