Zilvergrijze olifanten lopen over de goudgele savannes, bronskleurige zandbergen kleuren dieprood in het licht van de rijzende zon. Een ontdekkingsreis langs de intrigerende kleuren van Namibië. Trouwens, het is heel goed individueel te doen, zo’n road trip Namibië!

Bij een rondreis Namibie hoort een tocht naar de Sossusvlei

Sossusvlei: op naar duin 45

Alsof we aan Parijs-Dakar meedoen, zo scheuren de 4WD’s over het rulle zand als de hekken ’s morgens in alle vroegte opengaan. Ruim voor zonsopgang is het nog maar iedereen wil voor de zon opkomt bij de beroemde duinen van de Sossusvlei zijn. En die race is pas het eerste onderdeel van dit vroege uitje. Een stap omhoog, een halve stap naar beneden, een stap omhoog, een halve stap naar beneden. Nog ruim 200 meter hoogteverschil te overbruggen. Pfff. Het beklimmen van zandduin 45 in de Sossusvlei is een frustrerende en uitputtende bezigheid. Dat weerhoudt de steeds langer wordende stroom toeristen er niet van het toch te doen. Op de scherpe kam vormt zich een steeds breder pad van voetstappen.

Een pad van voetstappen op Duin 45 tijdens zonsopkomst in de Sossusvlei

Zonsopkomst in de Sossusvlei, Namibie, Afrika.

Zandduin 45 in de Sossusvlei kleurt oranje, Namibie, Afrika.

De kleuren van de Sossuvlei

De beloning is alle moeite meer dan waard. Halverwege de klim piept de zon boven de horizon uit. De zandduinen krijgen onmiddellijk hun beroemde dieprode kleur. Sommige plekken in de schaduw lijken paars of zwart, de randen steken steeds scherper af, een fascinerend lijnenspel ontvouwt zich. De duinen verschieten nu vrijwel continu van kleur. Dieprood wordt felrood en daarna licht oranje waarna ze uiteindelijk weer een gewone zandkleur krijgen.

Het zand van de zandduinen van de bezienswaardigheid Sossusvlei kleurt oranje en rood tijdens de zonsopkomst, Namibie, Afrika.

Bezienswaardigheid: de kleuren van de Sossusvlei tijdens zonsopkomst

De verstilde pracht van de Deadvlei

Nog indrukwekkender dan de Sossusvlei vind ik de Deadvlei. Volg de markering, zegt een bordje bij de parkeerplaats. Geen markering te zien. Gelukkig is er een gids die me naar de vallei leidt. Ooit stroomde hier water als het regende maar een verschuivende duin heeft de vallei afgesloten van watertoevoer. De kleiafzettingen kleuren de grond roze-wit, wat prachtig afsteekt tegen de rode duinen en de helderblauwe lucht. In de vallei staan fotogenieke donkere, dode bomen. Toen ze werden afgesloten van water, waren hun overlevingskansen verkeken. Een mooi plaatje levert het wel op. Desolaat, surrealistisch en fascinerend.

Deadvlei in Namibie, Afrika

Leven is er bijna niet in de Deadvlei in Namibie, Afrika

Een van de bekendste bezienswaardigheden in Namibie: Deadvlei

Deadvlei: jaren van droogte zorgt voor puzzelstukjes-aarde

Voorbijgangers in de Deadvlei

Historisch Swakopmund

“Daar wil ik logeren”, aldus ene Mr. George tegen zijn vriend als hij aankomt op het station van Swakopmund, wijzend op een prachtig gebouw. Laat dat nou net de gevangenis zijn, die direct de bijnaam St. George Hotel kreeg. Er staan trouwens meer bijzondere, bijna sprookjesachtige gebouwen in dit stadje. Je zou niet zeggen dat je in Afrika bent. Swakopmund, de een na grootste stad van Namibië, ligt aan de monding van de Swakoprivier. Zittend op de boulevard komt een dierentuin aan me voorbij zwemmen. Een familie dolfijnen is op weg naar hun jachtgebied. De dieren springen speels uit het water. Een haai volgt een verdwaalde pelsrob. Mogelijk is het dier op weg naar Cape Cross waar een kolonie van 100.000 pelsrobben leeft.

Bijzondere bebouwing in Swakopmund, Namibie, Afrika.

Een stukje Europa in Swakopmund, Namibie, Afrika.

Swakopmund ligt in Namibie, maar het zou ook Europa kunnen zijn

Bijzondere bebouwing in Swakopmund, Namibie, Afrika.

Rondreis Namibië: de robben bij Cape Cross

Cape Cross is trouwens te gek. Zodra ik uit de auto stap, komt de stank me tegemoet, dat wel. En een geblaat alsof er achter het muurtje een enorme kudde schapen verborgen zit. Het strand ligt vol met bruine lijfjes, variërend van enorme robben tot donkerbruine kleintjes met soms nog een navelstreng aan het buikje. Een kleintje vleit zich tevreden tegen moeders buik, die beschermend een vin over het koppie legt. Elders tijgert een iets groter exemplaar over de ruggen van enkele volwassen robben, op weg naar een leeftijdgenoot met wie hij nog iets uit te vechten heeft, blijkt. De strijd is snel beslecht waarna beiden een plekje zoeken op het overvolle strand.

Een strand vol pelsrobben bij Swakopmund, Namibie

De geur van de pelsrobben bij Swakopmund komt je van verre tegemoet

Ontmoeting met de woestijnolifant

Ik rijd verder via Damaraland richting Etosha. Hopend een van de meest bijzondere dieren op aarde te zien, de woestijnolifant. Bij Ugap spring ik in de auto bij ranger Leonard. Als ze in de buurt zijn, dan weet hij ze te vinden. De opwinding is groot als ik na ruim twee uur rijden over de hobbelige rivierbedding enkele woestijnolifanten in het oog krijg. Ik had de hoop al bijna opgegeven om een van de slechts zeventien exemplaren die in dit uitgestrekte gebied rond Ugap leven te spotten. We stappen voorzichtig uit de auto en maken een omtrekkende beweging zodat de dieren ons niet kunnen ruiken. En dan kijkt de mannetjesolifant ons recht aan. Rennen, sist Leonard. Aan de overkant van de open vlakte is een rotsplateau. Daar zijn we veilig. De dieren kijken nu allemaal onze kant op, ze staan slechts dertig, veertig meter verderop. Langzaam komen ze dichterbij. De groep van zes olifanten houdt recht voor ons stil en snijdt zo de terugweg naar de auto af. Een kwartiertje later lopen ze in slow motion door. Wow.

De woestijnolifanten van Ugap, Namibie, Afrika

Namibië: zilverwitte weidsheid

Grote wit weidsheid, dat betekent ‘Etosha’. De enorme vlakte bestaande uit zout en zand is inderdaad zilverwit van kleur, met daaromheen de goudgele gloed van savannegras. Het park is ruim 20.000 km2 groot. Je zou denken dat je geluk moet hebben om dieren te zien maar dat is niet zo, mede dankzij de kunstmatig aangelegde waterplaatsen. Vroeg in de ochtend spot ik er impala’s en giraffen. De dieren ogen nerveus, terecht blijkt even later als een leeuw komt aansluipen. Een paar uur later heb ik giraffen, zebra’s, hyena’s, impala’s, gnoes, oryxen, spiesbokken, kudu’s en vele vele vogels gezien. Dan doemt een olifant op. De zilvergrijze dikke huid glanzend in de zon. Met zijn slurf ontdoet hij rap een tak van blaadjes, op enkele meters passeert hij de auto, even omkijkend dan traag verder lopend. Iets verderop staat een familie olifanten midden in een waterplas. De overige dieren houden gepaste afstand terwijl de olifanten drinken en zichzelf natspuiten.

Op safari in Etosha National Park in Namibie, Afrika.

Wat een mooi park: Etosha National Park in Namibie, Afrika.

Zebra’s tijdens een safari in Etosha National Park in Namibie, Afrika.

Klein, maar zo grappig, deze eigenwijze beestjes in Etosha National Park

Een bijna lege waterplek in in Etosha National Park in Namibie, Afrika.

24/7 dieren op je pad

’s Avonds houdt het Out of Africa-gevoel aan want ook bij de lodges is een waterplaats, verlicht door lampen. Dik ingepakt (de nachten zijn koud) zit ik tot laat op de avond naar de dieren te staren. En dan, als ik net denk: ‘ik ga naar bed’, komen tergend langzaam drie neushoorns dichterbij. Namibië blijft verrassen, tot de laatste minuut.

Ook ’s nachts kun je genieten van de wilde dieren in Etosha National Park

MEER NAMIBIE

• Het eerste deel van mijn rondreis Namibië bracht me onder meer bij de machtige Fish River Canyon en aan de kust met verlaten diamantdorpen en het ooit Duitse Luderitz: Rondreis Namibie deel 1
• Mooie mensen: de Himba’s
• Collegablogger Daphne de Vries verkende Namibië ook en kampeerde in een daktent

MEER AFRIKA

• Kanoën tussen nijlpaarden in Zambia
• Ultieme safari-chic in Zambia