Must see: de trendy studentenwijk
Wenen, de stad van keizerin Sissi bleef lang aanschurken tegen het ietwat oubollige imago van weleer. Natuurlijk, bezienswaardigheden als de weelderige paleizen, koffiehuizen met Sachertorte en parken (800!) zijn er nog altijd, maar in sneltreinvaart duiken moderne architectuur, trendy loungeclubs en hippe boetieks in het straatbeeld op. Ik maakte tijdens een heerlijke stedentrip kennis met een Wenen dat velen niet zullen (her)kennen.
“We rijden eerst naar het Donaukanaal”, besluit gids Rudi (een Nederlander die in Wenen woont). “Daar zorgen pop-up terrassen en restaurants zomers voor extra gezelligheid en het hele jaar geniet je er van de graffiti-kunst op de muren.” Fietsen in Wenen is goed te doen blijkt, met name dankzij de ongeveer 1200 kilometer fietspaden. “Voor we naar de spiksplinternieuwe universiteitswijk gaan, heb ik nog een extraatje”, lacht Rudi. Een paar keer links, een paar keer rechts en dan staan we voor een bizar gebouw in vele kleuren met ronde vormen en bijzondere details. “Kijk, zo bijzonder kan sociale woningbouw ook zijn”, aldus een tevreden Rudi. “Hundertwasser in de Kegelgasse is een van de meeste opmerkelijke woningcomplexen van de stad. De gevel wekt de illusie dat niets van de 52 appartementen recht is in dit Gaudi-achtig gebouw”
Er is trouwens ook een museum over Hundertwasser, Kunst Haus Wien (Untere Weissgerberstrasse 13), gevestigd in een al even prachtig gebouw van de hand van deze bijzondere architect. In het bijbehorende bistro Tian eet je voor een paar euro fantastisch vegetarisch. Je vindt trouwens ook een Tian restaurant in de binnenstad, fijn trendy ingericht.
Campus: architectonische snoepwinkel
Via het voormalige jachtterrein De Prater dat keizer Jozef II in 1766 aan de burgers schonk, nu het grootste park van Wenen, leidt Rudi me naar de onlangs geopende campus van de Economie & Business Universiteit waar Stefanie De Vos van Architectural tours ons opwacht: “Dit is als een snoepwinkel voor wie van moderne architectuur houdt”, aldus Stefanie. “En het knappe is, dit enorme project is binnen de afgesproken tijd en budget gebouwd! Kijk, dit oranje-gele gebouw is van het Londense CRABstudio, het zwart-witte gebouw van Estudio Carme Pinós S.L., de zwarte blokkendoos van NO.MAD Arquitectos uit Madrid en de zwart-witte constructie van twee gebouwen die in elkaar geschoven zijn, is van Zaha Hadid. Een internationaal gezelschap dus.” Samen met nog enkele gebouwen vormen ze de campus met daartussen open ruimten met terrassen die het geheel een intiem gevoel geven. Ik plof neer op een bankje om nog even rustig te genieten. Wow, wat een feest om hier te mogen studeren!
Trendy museumwijk
Niet alleen de studentenwijk is trendy, dat geldt ook voor het museumkwartier. Tussen imposante bouwwerken als de Opera, het parlement, het stadhuis, het Volkstheater en het voormalige beursgebouw is enkele jaren geleden het Museumkwartier MQ verrezen. Een gebied met diverse musea maar ook terrassen, cafés en restaurants. Dankzij de loungebanken lijkt het centrale plein zomers bijna een stadsstrand. Ik plof neer op het terras van Corbaci, een restaurant met een Turks badhuis sfeertje dankzij de tegels op het gewelfde plafond. Een goede cooldown is de huisgemaakte limonade met gember en verse munt. Overal in de stad staat trouwens huisgemaakte limonade op de kaart, behoorlijk verslavend. Voor later deze middag staat nog een bezoekje aan het Albertina Museum, het Leopold-museum en/of het Kunsthistorische museum op de agenda. Keuzes, keuzes… Maar eerst eten, de bestelde Spinatknödel met walnootboter lonken. Guten appetit.
Eten in de ondergrondse
Ook wat eten betreft heeft Wenen veel meer te bieden dan de overbekende Sachertorte. Oud wordt nieuw in de Albertine Passage Dinner Club. Een oud metrostation is na een grondige restyling veranderd in een excellent restaurant. De inrichting is een maffe mix van stijlen. Terwijl ik onder de grond door naar het restaurant loop, hoor ik boven me de trams rijden. De eerste indruk is een industrieel fabriekspand maar door de trendy verlichting lijkt het opeens een hippe club. En uit de vleugel op het podium klinkt old fashioned pianomuziek waarna een jazz-bandje het podium beklimt. En dat allemaal in combinatie met fantastisch eten. De ober raadt enkele van de toppers op de kaart aan: “Crispy tonijn met mango jelly of een Krumptner ei, een uur lang op 60 graden Celsius gekookt ei, met Perigord truffel en spinazie.” Onweerstaanbaar.
De avond erna kies ik voor een van de restaurants aan de Donau, Motto am Fluss, met alweer een lekker creatieve kaart. Extra voordeel is dat Le LOFT Bar, de überhippe rooftop bar van het Sofitel hotel schuin aan de overkant zit. Daar drink je de beste cocktails onder het arty plafond (een creatie van Pipilotti Rist) met fabelachtig uitzicht over de stad.
LEES OOK
MEER OOSTENRIJK