Tijdens een vorige trip naar Las Vegas was ik een dag in de Valley of Fire geweest. Het maakte een onuitwisbare indruk. En dus is dit State Park in Nevada de eerste stop tijdens mijn rondreis door de Verenigde Staten.
Ik heb een hotelletje geboekt in Overton, een stipje op de kaart maar wel de plaats het dichtstbij de ingang van de Valley of Fire. Om er vanaf de luchthaven van Las Vegas te komen, heb ik de keuze tussen de snelle route of the scenic route. Het wordt natuurlijk die tweede, dwars door Lake Mead National Recreation Area. Een snoepwinkel voor het oog. Een perfecte amuse voor het multi-gangendiner van parken en natuurwonderen dat ik deze maand in Noord-Amerika krijg voorgeschoteld.
Bergen in vuur en vlam
Een uur of twee voor zonsondergang rijd ik Valley of Fire in de Mojave woestijn binnen. Alsof de aarde vlam gevat heeft, zo intens rood zijn de bergen. Rainbow Vista schijnt een mooie plek te zijn voor dit moment van de dag. De verschillende kleuren van het gesteente daar worden nog intenser als het daglicht minder wordt. Ploegend door het zand, je moet er wat voor over hebben, bereik ik de regenboog. Er is verder niemand. Wat een rust. Je hoort hier slechts het ruisen van de wind door de kleine struikjes die hier nog wel groeien in dit onherbergzame stukje woestijn. Wat een fascinerende plek, wat een prachtig einde van deze dag en wat een subliem begin van mijn autorondreis langs de natuur in Nevada, Utah, Arizona en Californië.
Cool, die gekrulde hoorns
Het fijne van dit State Park is dat er zoveel relatief korte wandelingen zijn. Zeker aangenaam als de temperaturen toch weer boven de 30° Celsius uitpiepen. Met de auto rijd je door een betoverend landschap van vurige rotsen maar ook geel en wit in vele varianten. Bijna onnatuurlijk, zo mooi. Soms duiken er opeens enkele dikhoornschapen op langs de kant van de weg. Prachtige dieren, vooral de mannetjes met hun coole gekrulde hoorns.
Wandelen in filmdecors
De Valley of Fire wordt geregeld gebruikt als decor voor commercials en films. The Professionals, Total Recall en Star Trek Generations zijn er maar een paar. Bij de White Domes passeer je een van de oude sets. Niet dat er nog veel van te zien is maar vanwege de natuur is deze trail wel een van mijn favorieten. De route gaat redelijk steil naar beneden tot aan een smalle kloof, een slot canyon, uitgesleten door de elementen. Daarna wandel je verrassend geleidelijk en ontspannend naar boven. Ten minste, als je met de klok meeloopt. Slechts zo nu en dan zie ik andere hikers. Meestal ben ik alleen met de natuur en enkele eekhoorns die razendsnel over rotsen en door het zand sprinten. Later zie ik er nog veel meer bij de picknickbankjes bij de parkeerplaats. Voeren is verboden maar zo te zien zijn de eekhoorns het daar niet mee eens.
Rotstekeningen en een olifant
De ‘vuurvallei’ is een klein park, dus de afstanden van de ene bezienswaardigheid tot de andere trail zijn relatief kort. In korte tijd bewonder ik de Arch Rock, een natuurlijk gevormde brug. Ik geniet van Atlalt Rock met rotstekeningen gemaakt door de native Americans die in het gebied woonden. En vlakbij de ingang van het park staat Elephant Rock, inderdaad in de vorm van een olifant. Het zijn maar een paar van de opmerkelijke plekken in het park. Vaak gewoon vanaf de weg al te bewonderen. Maar het allermooiste (en wat ik tijdens mijn eerste bezoek niet gezien had) is de Fire Wave.
Waarschuwing: hitte-alarm
Ik negeer de borden die waarschuwen voor wandelen met extreem warm weer als ik de volgende ochtend start bij de route naar de Fire Wave. Het is begin oktober dus de temperaturen zijn niet zo hoog als zomers en ik ben expres vroeg opgestaan om de ergste hitte voor te zijn. De wandeling naar de Fire Wave is makkelijk, zonder veel hoogteverschillen. Alleen het rulle zand maakt het wat zwaarder. Maar de omgeving maakt alle inspanningen goed. De Fire Wave is het mini-alternatief voor de beroemde Wave in Utah. Om die te zien, moet je echt geluk hebben of heel vasthoudend zijn. Per dag mogen slechts tien mensen die Wave bezoeken. De Fire Wave is voor iedereen te bewonderen.
Het best bewaarde geheim
Lang werd het bestaan van deze gestreepte golf trouwens geheim gehouden door de parkbeheerders. Op de kaarten van de Valley of Fire werd hij niet aangegeven. Een poging om dit kwetsbare stukje natuur te behouden? Maar steeds vaker werd de wave toch ontdekt en maakten mensen er melding van op internet. Nu is er dus een officiële trail. Na een laatste bescheiden klim is daar de Fire Wave, streepjes kleurig gesteente in golvende vormen. Wow, dat de natuur zoiets kan maken. Om stil van te worden. De natuur geeft niet alleen maar neemt ook, blijkt als ik om de wave heenloop: de hele achterkant is al afgebrokkeld. Hoelang zal het duren voor de golf tot stof geworden is?
MEER TIPS
Ik huurde voor deze trip een auto van Alamo. Het was prettig dat ik deze kon ophalen bij de luchthaven van Las Vegas en zonder extra kosten kon inleveren in het centrum van San Francisco, op vijf minuten lopen van mijn hotel. Bij de luchthaven inleveren was ook een optie maar ik had in de stad geen auto nodig en bespaarde zo tientallen dollars parkeerkosten per dag.
In het tweede deel van mijn autorondreis in de Verenigde Staten ga ik naar een onwaarschijnlijk mooi park: de Antelope Canyons. En in deel 3 beland ik in Grand Staircase-Escalante, een regio waar ik tot kort voor vertrek nog nooit gehoord had. Terwijl het zo prachtig is!
Gratis offerte
Al zin gekregen om ook een rondreis door het zuidwesten van Amerika te maken? Vraag hier je gratis offerte aan.
NAAR CANADA?
Zin in meer meer natuur? In Canada hebben ze er genoeg van. Yukon is prachtig en niet zo toeristisch. Ga je mee naar Dawson, de stad van de goudzoekers? Zoek je liever dieren? Het plaatsje Chicken ligt vlakbij Tok. En zo prachtig is een gletsjer vanuit de lucht!