Een cruise Middellandse Zee, dat betekent bijna iedere dag een nieuwe (haven)stad ontdekken . Wel relaxt eigenlijk, een rondje Europa per schip.

Cruise Middellandse zee

Verend op dik tapijt waarin ik tot mijn enkels wegzak, zoek ik mijn weg op dek vijf van het cruiseschip. Ergens in een van de lange gangen moet mijn hut voor de komende dagen zijn. Bij binnenkomst zie ik badkamer, bed, bankje, bureau en een balkon. Maar voor het wegvaren uit de haven van Pireaus is het dek op de tiende verdieping toch geschikter. Hoog boven het water staan honderden mensen bijna vastgeplakt aan de reling, starend over het water en de haven. De scheepshoorn loeit oorverdovend, het schip met een kleine tweeduizend passagiers en ongeveer 800 man/vrouw bemanning glijdt geluidloos door het kalme water. Nog even en er is geen land meer te zien tot de volgende ochtend.

Ja, land in zicht. Aanmeren bij Katakolon, Griekenland

Cruise Middellandse Zee: relaxt stedentrippen

Een groot deel van de medepassagiers komt uit de Verenigde Staten en Australië. Voor hen is bijna iedere bestemming van deze cruise nieuw. Voor mij niet, maar een Middellandse Zee cruise is wel de enige manier om in twaalf dagen tijd tien steden in vier landen te zien zonder een keer van hotel te wisselen. Voor ik in Piraeus aan boord kwam, hadden de overige passagiers zich al ondergedompeld in de historie in Napels en Pompeï. Ik hoor verhalen over Knossos op Kreta. Stiekem ben ik jaloers als ik van medereizigers de foto’s zie van Santorini. Wat heb ik goede herinneringen aan een eerder bezoek aan Oia, het witte stadje gebouwd op de helling van een vulkaankrater. En ja, wat had ik Efese in Turkije graag willen bezoeken, met die prachtige gevel van de bibliotheek. Een van de beste bewaarde oude steden ter wereld.

Cruise Middellandse Zee: zonsondergang bij Oia op Santorini

Ontspannen aan boord van ms Oosterdam

Katakolon: knusse havenstad

Een klopje op de deur maakt duidelijk dat het ontbijt-tijd is. Zittend op mijn balkon zie ik Katakolon (Griekenland) dichterbij komen. Het blijkt een knus havenstadje te zijn. Toeristisch, dat wel, maar op een leuke manier. Eén winkel wijkt in positieve zin af van het overige aanbod: F.ilia vol trendy spulletjes. De zwart-witte stoeltjes buiten ogen lekker fris en modern, binnen wordt dat thema doorgevoerd. Vrijwel alles wat hier verkocht wordt, komt uit de regio en is met de hand gemaakt. Placemats van denim, honing met hazelnoot, sierraden, tasjes. Moeilijk om hier met lege handen weg te gaan.

Winkelen bij F.ilia in Katakolon

Cruise Middellandse Zee: F.ilia in Katakalon

Sfeervol Katakalon, Griekenland

Trein naar Olympia

Mijn reisgenoot koopt een tas vol en spreekt af dat later op te halen. We hebben namelijk een missie: met een treintje naar Olympia. Bijzonder om op de plek te lopen waar in 776 v. Chr. de eerste Olympische Spelen gehouden werden. Maar nog leuker is de ontmoeting met Nontas Galanis, een Griekse juwelier die ons zijn winkel binnenlokt. Achterin staat zijn Olympische altaar. Hij heeft enkele keren meegedaan met de ceremonie waarbij het vuur in Olympia wordt opgehaald. Het bewijs zijn de fakkels die we natuurlijk even mogen vasthouden. Enne, of we wel weten dat het Olympisch vuur een uitvinding is van de Nederlandse architect die het Olympisch Stadion in Amsterdam ontwierp?

De trein naar Olympia, Griekenland

Het station van Olympia, Griekenland

Terug in de tijd in Olympia, Griekenland

Cruiseschip: stad in 10 verdiepingen

Dwalend door de varende stad in tien verdiepingen zoek ik mijn weg. Ergens moet de koffiebar zijn. De plek voor een goede espresso, reisgidsen en romans en een weids uitzicht. Ik beklim enkele trappen, open een deur naar het dek, ga weer naar binnen en bereik dan mijn doel. Mijn stappenteller jubelt dat ik al 6752 stappen gezet heb. Dat zullen er snel meer worden. Elk gevoel voor richting verdwijnt zodra ik aan boord van een cruiseschip ben. Maar na een paar dagen weet ik dan toch waar ik moet zijn mocht ik behoefte hebben aan een klassiek pianoconcert, een gratis voetafdrukanalyse of een fitnessles buikspieren. En dit is nog maar een kleine selectie uit de lijst van plusminus veertig activiteiten die ik iedere avond op mijn teruggeslagen bed vind.

Cruise Middellandse Zee: meevaren op een varende stad

Dubrovnik: slenteren over de muur

In Dubrovnik wandel ik over de muur om daarna bij een van de caféetjes op de rotsen buiten de muur een sapje te drinken. De terrasjes lijken tegen de rotsen geplakt en het uitzicht is rustgevend. Weg is de drukte van de stad. En dan wil ik toch weer het water op. Vanuit de kleine haven waar vroeger de scheepswerf was vertrekken bootjes voor tochtjes van een uur. We varen langs de muren van de stad, soms ruim 5 meter dik. Dan zet de schipper koers naar het onbewoonde eiland Lokrum waar twee restaurants zijn en een botanische tuin.

Uitzicht over de daken van Dubrovnik

Dikke muren moesten Dubrovnik beschermen, cruise Middellandse Zee

Cruise Middellandse Zee, iedere dag een andere havenstad.

Op een onbewoond eiland

Als ik eerder op de dag op het idee van een boottochtje was gekomen dan had ik me daar kunnen laten afzetten voor een lunch en een wandeling door de tuinen en het niet meer in gebruik zijnde Benedictijnse klooster. Dan had ik ook zeker zwemkleding meegenomen want er schijnt een soort mini Dode zee te zijn waarin het lekker drijven is. Tijdens de oorlog in voormalig Joegoslavië bestookte de Servische vijand het eiland trouwens geregeld. Er waren daarom standaard 30 tot 40 brandweermannen aanwezig op het eiland. Nu leven er enkel pauwen. Terug aan land spot ik een leeg tafeltje bij het restaurant aan de haven. De octopus-salade blijkt een perfecte keuze.

Krka National Park: azuurblauw watergeweld

Het voordeel van deze Middellandse Zee-cruise is dat de afstanden tussen de bestemmingen niet te groot zijn. Volop tijd om aan land door te brengen dus. De dag erop moet ik al vroeg op voor de excursie naar Krka National Park. Het bezoekje aan de kathedraal in Šibenik had geschrapt mogen worden maar de watervallen zijn fenomenaal. Een houten vlonder leidt door de bossen, over waterstroompjes en biedt op verschillende punten prachtige uitzichten over het kletterende water van de Skradinski buk waterval. Over een lengte van 800 meter wordt in zeventien etappes een hoogteverschil van ruim 45 meter overbrugd. Ik zie vissen in het heldere water, hoor kikkers luidruchtig kwaken, ontwijk vlinders en libellen en geniet van de frisse boslucht. Onderaan dit watergeweld is er de kans af te koelen in het azuurblauwe (en koude) water.

De watervallen bij Krka National Park

De Skradinski buk watervallen in Krka National Park

Immens watergeweld: de Skradinski buk watervallen in Krka National Park

Venetië vanaf dek 10

De dagen dat ik geen excursie boek, zet ik geen wekker. Behalve op de laatste dag als we Venetië binnenvaren. Dat moet heel speciaal zijn. Die ochtend is ook de voorplecht op het vierde dek van het schip geopend waar Italiaanse hapjes geserveerd worden. Leuk, maar ik sta toch liever wat hoger. Dek 10 is weer mijn bestemming. De trappen neem ik na een weekje cruisen moeiteloos en ruim op tijd zoek ik een mooi plekje langs de reling, een take-away cappuccino in de ene hand, mijn camera in de andere. Er was geen woord van gelogen. Het weer zit weliswaar tegen, het is wat mistig, de lucht egaal grijs maar we varen wél bijna over het San Marcoplein en het Dogen paleis. Wat bijzonder om Venetië vanaf dit standpunt te zien. Een moment om nooit meer te vergeten.

Overzicht over Venetie vanaf dek 10: we varen bijna over het San Marcoplein

Binnenvaren langs de oude stad Venetie, Italie

De klassieke skyline van Venetie

De laatste dag van de cruise Middellandse Zee: Venetie

Ook zin gekregen in een Middellandse Zee cruise? Er is volop keuze. Kies je favoriete route, cruisemaatschappij en grootte van het schip en gaan.

Liever wat verder weg? Ik maakt ook een cruise van Singapore naar Hongkong.

De eerste stop was Koh Samui in Thailand.

Plai Leam temple, Koh Samui, Thailand

Daarna verkende ik Bangkok en Ayutthaya.

Tuktuk in Bangkok by night

Het schip zette koers naar Sihanoukville in Cambodja.

Bedelende monniken in Sihanoukville

En ik kreeg een kookles in Ho Chi Minh en verkende op een klein bootje Halong Bay in Vietnam.

Halong Bay, Vietnam

Beware

Bewa

Bewaren