Het stadje Dali in de provincie Yunnan in het zuiden van China.

Ontmoeting met de Bai

Bijna 11 jaar geleden vloog ik naar China voor een rondreis Yunnan. Wat baal ik nu dat ik nog maar net mijn passie voor fotografie ontdekt had. Met een eenvoudig cameraatje trok ik rond en klikte wat om me heen. Omdat ik de regio zo bijzonder vond, nu toch een verslag in drie delen.

Er staat een groepje giechelende jongeren bij de Zuidpoort, de enige originele poort van de oude stad. En ik zie een bruidspaar. Al snel wordt duidelijk waarom er zo gelachen wordt. De bruidegom drinkt een pakje melk leeg dat de bruid tussen haar borsten geklemd heeft. Ieder land heeft zo z’n gewoontes…

Dali ligt ingeklemd tussen de bergen en een groot meer. Daartussen waait geregeld een harde wind, vandaar de bijnaam Winderige Stad. Daarvan merk ik gelukkig weinig in de ommuurde oude stad. Het is winter en slechts enkele graden boven nul maar gelukkig schijnt de zon vrijwel iedere dag. In Dali, mijn eerste stop in de provincie Yunnan, breng ik de dagen door met slenteren door het stadje en ontmoetingen met de Bai, een van de minderheden van China.

Straatleven in Dali (provincie Yunnan, China).

Het stadje Dali in de provincie Yunnan in het Zuidwesten van China.

Bijzondere trouw-ritueel in Dali in de provincie Yunnan in China.

Kleurrijke kostuums van de Bai

In het oude centrum vergeet je makkelijk de tijd. Hier geen gemotoriseerd verkeer alleen het alledaagse leven. Alles gaat aangenaam traag en ik laat me probleemloos meevoeren in dat tempo. Ik ontmoet ik enkele Bai-meisjes in traditionele kleding. Bai betekent ‘wit’ en met name in de kleding van jongeren is wit prominent aanwezig. De kleding wordt steeds minder uitbundig naarmate de draagster ouder wordt. Een jong meisje draagt een tooi met lange witte linten aan de linkerzijde, die symboliseren de wind. De bloemen stellen camelia’s voor. De witte rand bovenop staat voor de sneeuw op de toppen van de bergen en de vorm van de tooi is als de reflectie van de maan in het meer. Zodra meisje trouwen maken ze de slierten de helft korter en bedekken ze de bloemen met een tie & dye sjaaltje. Als ze kinderen krijgen verdwijnt de witte rand bovenop.

Het stadje Dali in de provincie Yunnan in het zuiden van China.

Inwoners van Dali (provincie Yunnan, China) in traditionele Bai-kleding.

Kindje in Dali (provincie Yunnan, China) in traditionele Bai-kleding.

Toeristen hebben Dali allang ontdekt ook al krijg ik het idee dat ik de enige ben. In de wintermaanden, het laagseizoen, blijken er vooral veel Aziaten te zijn, pas zomers komen de Westerse toeristen en dan nog maar mondjesmaat. De populairste straat is Huguo Lu. Ze heeft als bijnaam Foreigner Street vanwege de vele restaurantjes die Westers voedsel serveren. Maar daarvoor reis je toch niet helemaal naar Yunnan?! Ik vind Renmin Lu, waar je meer van het dagelijks leven ziet, veel leuker. Voor de restaurantjes staan alle beschikbare ingrediënten buiten uitgestald, binnen staan tafeltjes met daaromheen lage krukjes. Het ziet er aanlokkelijk uit. Opeens merk ik dat ik trek heb.

Straatleven in Dali (provincie Yunnan, China).

De schoenmaker aan het werk in Dali (provincie Yunnan, China).

Nog een vaas nodig? De markt in Dali (provincie Yunnan, China).

Even het vogeltje uitlaten

Wat me opvalt is dat de vrouwen in Dali het zware werk doen. Zij lopen met manden op hun rug of met een juk met twee tot de nok toe gevulde manden over de schouders. Een klein oud dametje heeft een lading tapijt op haar rug, genoeg om een ruim appartement van vloerbedekking te voorzien. De meeste mannen vind ik terug op een pleintje waar ze spelletjes spelen. Sommigen hebben een vogelkooitje bij zich dat ze in een boom hangen. Blijkbaar laten zij hun huisdier dagelijks even uit.

Mannen spelen spelletjes in Dali, Yunnan, China

De vrouwen doen het zware werk.

Het stadje Dali in de provincie Yunnan in het zuiden van China.

Bezoekje aan een ‘gelukkig gebied’

Voor de Bai zijn twee dingen belangrijk: een groot huis en een grootse huwelijksceremonie. Om meer te weten te komen over de bouwstijl van de Bai, ga ik naar Xizhou wat ‘gelukkig gebied’ betekent. De inwoners hebben tijden van voorspoed gekend. Eind 19de eeuw, begin 20ste eeuw verdienden ze een kapitaal met handel in thee, jade en marmer. In de stad staan diverse grote huizen in traditionele Bai-bouwstijl, sommige meer dan 100 jaar oud. Ze zijn gebouwd rond een binnenplaats volgens de regels van feng shui. De huizen waren rijk versierd met marmer en schilderingen. Helaas is veel daarvan is tijdens de culturele revolutie gestolen of vernietigd.
Dan maar naar de dagelijkse markt van Xizhou. Leuk en niet toeristisch. Ik zie er de meest vreemde dingen: gefermenteerde tahoe met een dikke laag schimmeldraden erop, zakken gedroogde bamboe, kegels van bruine suiker, rollen ‘kaas’ gemaakt van het vel dat op melk ontstaat als je het stoomt. De gedroogde vellen kun je in hete olie bakken en serveren met bijvoorbeeld suiker.

Xizhou, of wel ‘gelukkig gebied’ in de provincie Yunnan, China.

Melkvellen op de markt in Xizhou in de provincie Yunnan, China.

Xizhou, of wel ‘gelukkig gebied’ in de provincie Yunnan, China.

Massagehuis van de doven

Terug in Dali staat er nog maar een ding op mijn to-do lijstje Naar een speciaal massagehuis waar enkel doven en doof-stommen werken. Het klinkt misschien onaardig maar dat blijkt een voordeel want in gebarentaal kan ik veel makkelijker met Chinezen communiceren. Bij elk plekje op mijn voet wijst de masseur aan met welk lichaamsdeel het correspondeert. Via een bordje met de woorden ‘hard’ en ‘soft’ kan ik mijn wensen duidelijk maken. Ik begin stoer met hard maar schakel na een minuut al over op zacht. Wat een kracht! Het vriendelijke aanbod van een potige dame om ook mijn rug te laten masseren sla ik af. Ze is goed maakt ze duidelijk door op zichzelf te wijzen en haar duim op te steken. Misschien een andere keer. Ik loop liever nog even door de oude straatjes, sfeervol verlicht door de late namiddagzon.