Zwijmelen op Santorini

 

Witte kubushuisjes uitgestrooid over kraterwanden, charmante havens met felgekleurde vissersboten en de mooiste sunset van Griekenland. Dit moet Santorini (Cycladen) zijn.

 

Santorini is het meest romantische eiland van de Cycladen. Althans, zo wordt het gepromoot. Het zal dus geen toeval zijn dat ik zodra ik het strand van Kamari op loop het bekende trouwdeuntje hoor. In het zand staan tussen de roodverbrande badgasten rijtjes stoelen versierd met felroze glanzende strikken. Daarop maar liefst vijf Aziatische stelletjes, de dames zonder uitzondering gekleed in witte wolken van tule. Een voor een worden ze naar voren geroepen door de burgemeester van het stadje om de gelofte af te leggen en een neptaart aan te snijden. Waarna de fotograaf het hele clubje naar de branding dirigeert voor nog wat romantische kiekjes.

Ik kijk dus al helemaal niet meer vreemd op als ik in Oia arriveer en in de smalle, met onregelmatige keitjes geplaveide straatjes verschillende bruidjes spot, stuntelend op hun hoge hakken in een trouwjurk gemaakt van teveel stof. Oia is trouwens de plek waar je de zonsondergang gezien moet hebben, zegt men. Dat doe ik dus de eerste avond gelijk maar, kan ik dat vast afstrepen. Het moet gezegd, het is een schitterend plaatje: de witte huizen van Oia gebouwd tegen de kraterwand van een vulkaan, de ruïnes van een kasteel, een gerestaureerde graanmolen, alles wordt nog mooier in de het zachte licht van de ondergaande zon.

Iets verderop ligt Fira, evenals Oia op de rand van de krater gebouwd, alsof een waterval van huisjes zo de zee in klatert. Wandelaars kunnen over de kliffen van Fira naar Oia lopen of vice versa, een prachtige tocht van ongeveer drieënhalf uur maar vanwege alle mooie uitzichtpunten is de kans redelijk groot dat je er langer over doet. Je kunt er natuurlijk ook per bus of auto komen, of mijn favoriet: per boot! Vanuit de haven is het een pittige klim naar boven, 588 genummerde treden, maar gelukkig is er tegenwoordig ook een kabelbaantje.

Met de jeep naar Eros Beach

Het openbaar vervoer op Santorini is prima geregeld, behalve in het zuiden van het eiland. Dus dat deel ga ik per jeep verkennen, samen met gids Maggy en een stuk of twintig anderen. Megalochori is de eerste stop, de stad waar de rijken als advocaten en artsen woonden. Rond de stad zijn de typische wijnranken die als vogelnestjes op de grond liggen te zien. Zo kunnen de druiven optimaal groeien ondanks de moeilijke omstandigheden: de felle zon en het gebrek aan water. Als een treintje rijden we verder in de felgekleurde jeeps, op weg naar de vuurtoren en een winkeltje met lokale producten waar van alles te proeven is. Het meest unieke souvenir is een potje met de blaadjes van kappertjes die driemaal gekookt zijn om de bittere smaak weg te krijgen. “Onlangs had ik een kok van een Belgisch Michelinsterren restaurant in de groep, hij kocht direct enkele potjes om in zijn restaurant te gaan gebruiken”, aldus Maggy. Als toegift mogen we allemaal een zakje zaadjes uitzoeken, om bijvoorbeeld thuis ook de bijzondere tomaten van Santorini te kweken.

De verrassing van de dag is een sprookjesachtige kloof die leidt naar Eros strand. De loungebar kijkt uit op zachtgele kliffen, als zandkastelen geïnspireerd op Gaudi. Aan de voet ervan gitzwart vulkaanzand dat uitloopt in kristalhelder water. Een heerlijke plek voor een duik.
De laatste stop is het klooster bij Pyrgos, het hoogste dorp van het eiland, waar nog zes monniken wonen. Ga vooral een keer terug naar het dorp, adviseert Maggy. Hier zit het fantastische restaurant Kasteli met een zeer vriendelijke eigenaar, Nikos, en een spectaculair zicht op de zonsondergang. Dat hoeft ze geen twee keer te zeggen. Diezelfde avond zit ik er al. De kaart biedt lokale specialiteiten als champignons in zoete wijnsaus, feta met een knisperend deegje met sesamzaad en honing en in de zomer de salade met specialiteiten van het eiland: de superzoete zongedroogde tomaatjes, blaadjes van de kappertjes, witte aubergine en fetakaas. Hier kom ik terug, zeker weten.

Wandelen op de vulkaan

“Boek een boottripje naar de vulkaan Nea Kameni”, adviseert Maggy als ik haar vraag wat ik zeker nog moet doen op Santorini. En dus sta ik de volgende dag na een relaxt tochtje op een klassiek houten schip in de haven bij de nog actieve vulkaan Nea Kameni. Een jonkie nog, pas 430 jaar oud. Het is een prachtige wandeling van een halfuurtje naar de jongste krater waar fumarolen (rookwolkjes) uit de bodem komen en het geurt naar zwavel. Vulkanen hebben iets bijzonders, ik kan me maar moeilijk losmaken van dit oerlandschap. Maar de boot wacht niet, heeft de kapitein verschillende keren nadrukkelijk geroepen. Dus terug. De temperatuur is inmiddels behoorlijk opgelopen. Fijn dus dat het schip bij buureilandje Palea Kameni voor anker gaat zodat we kunnen zwemmen naar de bronnen die bruin zijn van de vele ijzermineralen. Pas op voor lichtgekleurde zwemkleding: alles krijgt een roestkleurtje. Naast de bronnen staat een wit kapelletje, iets verderop een soort huisje. Er woont al jaren een zonderlinge man, als enige op het verder onbewoonde eiland. Hij heeft wat geiten, dus melk, een bootje, dus vis en ergens op de helling schijnt hij ook nog een moestuintje te hebben. Er is zelfs elektriciteit dankzij een generator.

Het is al drie uur geweest als het schip aanlegt bij het eiland Thirassia. Langs de haven liggen verschillende restaurantjes. Het is altijd afwachten of het tourist traps zijn of dat ze goed eten serveren. Ik kies op gevoel voor restaurant Thirassia en word gelukkig niet teleurgesteld. Gewoon lekker Grieks eten, geen poespas maar wel goede ingrediënten. Op de terugweg maakt het schip een snelle stop in de haven van Oia voor het terugvaart naar het beginpunt, de haven van Athinios. Wie wil kan in Oia uitstappen. Dat klinkt goed. Het is even klimmen, dwars door het stadje de berg op maar dat maakt de beloning des te groter: nog eenmaal die onvergetelijke zonsondergang.

 

Ga ook naar Santorini

Santorini, leuk… maar duur. Kreeg ik geregeld als reactie toen ik vertelde naar dit Griekse eiland te gaan. Gelukkig hoeft dat niet. Wil jij voordelig op vakantie naar Santorini, boek dan je ticket bij Transavia. Je vliegt dan bovendien op gunstige tijden zodat je je vakantiedagen maximaal kunt benutten.

Ook de keuze van je hotel kan een groot verschil maken. Hotels aan de oostkust zijn over het algemeen goedkoper dan in bijvoorbeeld Oia of Fira. Bijkomend voordeel is dat Kamari vlak is. Fira en Oia zijn op een kraterwand gebouwd en dat betekent nauwelijks gewone wegen en heel veel trappen (die je dus met je koffer op en af moet).

Geen auto bij de hand maar wil je wel het hele eiland een keer verkennen. Boek dan een bustour die je alle highlights en bezienswaardigheden laat zien. En die eindigt in Oia bij zonsondergang.

 

MEER CYCLADEN

Tijdens mijn rondreis langs de Cycladen bezocht ik ook het meer mondaine Mykonos met buureiland Delos waar je prachtige opgravingen vindt. En als je dan toch aan het eilandhoppen bent, vaar dan ook even naar Paros, het relatief rustige eiland. En misschien wel mijn favoriet. Alhoewel ik onlangs ook op Syros geweest ben. Een Cycladeneiland dat verrast. In heel positieve zin.

MEER EILANDEN

• Corsica: Menhirs en het ruige zuiden

• Corsica: Vestingsstad Bonifacio

• De duinen van Gran Canaria

• Bora Bora, Rolls Royce onder de eilanden

• Jura, het whiskyeiland

BewarenDelen? Leuk!BewarenBewarenBewarenBeware

Bewaren